گلیسیرین در صنایع داروسازی Pharmaceutical glycerin یا گلیسرول (C3H8O3) مایعی بی بو، بی رنگ، روغنی و چسبناک است که طعم شیرینی دارد. آزمایشگاه ها از گلیسیرین به عنوان حلال استفاده می کنند زیرا در آب قابل اختلاط است. دمای انجماد پایین آن مفید است زیرا می تواند نقطه انجماد محلول های مختلف را کاهش دهد.
این ماده به طور گسترده در محصولات پزشکی، دارویی و مراقبت شخصی استفاده می شود، در حالی که گلیسیرین خالص را می توان به عنوان افزودنی های غذا و برای واسطه های مختلف مانند پروپیلن گلیکول، آکرولئین و اپی کلروهیدرین استفاده کرد.
نوع مصنوعی آن در محصولات غذایی، مکمل های غذایی، محصولات دارویی، محصولات مراقبت شخصی و محصولات مراقبت از دهان استفاده می شود. در صنعت داروسازی، این ماده به عنوان به بهبود صافی و طعم داروها، شیرین کننده در شربت ها، قرص ها و به عنوان یک ماده کمکی در محلول های شستشوی چشم استفاده می شود.
همچنین در محصولات قطره گوش، ژله ها و کرم ها برای استفاده موضعی، در خلط آورها برای احتقان، شیاف ها و کپسول های ژل یافت می شود.
تاریخچه استفاده از گلیسیرین در صنعت داروسازی و پزشکی به قرن ها پیش باز می گردد:
قرن 18:
کشف و شناسایی: گلیسیرین برای اولین بار در سال 1779 توسط شیمیدان سوئدی کارل ویلهلم شیله (Carl Wilhelm Scheele) شناسایی و نام‌گذاری شد. او آن را در طی فرآیند صابون سازی از چربی ها و روغن ها کشف کرد.
قرن 19:
کاربردهای دارویی اولیه: در اوایل قرن 19، به عنوان یک ماده مرطوب کننده و نرم کننده پوست در داروهای موضعی شروع به استفاده کرد. همچنین، در تولید شربت ها و سایر فرمولاسیون های خوراکی به کار گرفته شد.
استفاده در چشم پزشکی: در اواخر این قرن، از آن به عنوان یک ماده برای کاهش فشار داخل چشم در درمان گلوکوم استفاده شد.
قرن 20:
توسعه صنعتی و پزشکی: با پیشرفت تکنولوژی، تولید صنعتی گلیسیرین افزایش یافت، که منجر به دسترسی بیشتر و استفاده گسترده تر از آن در صنایع داروسازی شد.
جنگ جهانی اول و دوم: در طول جنگ های جهانی، به دلیل استفاده های پزشکی و همچنین در تولید مواد منفجره (نیتروگلیسیرین) بسیار مهم شد.
پیشرفت فرمولاسیون ها: در تولید کرم های ضد آفتاب، محصولات مراقبت از پوست، و داروهای موضعی به شدت به کار گرفته شد.
قرن 21:
تحقیقات نوین: با افزایش دانش در زمینه زیست شیمی و داروشناسی، تحقیقات بر روی کاربردهای جدید و بهبود فرمولاسیون های موجود با استفاده از گلیسیرین ادامه دارد.
کاربردهای درمانی نوین: استفاده از آن در درمان های پیشرفته مانند پانسمان های هوشمند، نانوذرات دارویی و درمان های ضد پیری.
امروزه:
گلیسیرین به عنوان یک ماده اولیه مهم در داروسازی، بهداشتی، و حتی صنایع غذایی شناخته می شود. این ماده به دلیل خواص هیگروسکوپیک، حلالیت بالا، و سازگاری با بدن انسان، در طیف وسیعی از محصولات به کار می رود. تاریخچه استفاده از آن نشان می دهد که این ماده چگونه از یک محصول جانبی صابون سازی به یک ماده حیاتی در علوم پزشکی و داروسازی تبدیل شده است.
گلیسیرین دارویی بستری برای سنتز تری گلیسرول ها و فسفولیپیدها در کبد و بافت چربی است. هنگامی که چربی به عنوان منبع انرژی متابولیزه می شود، گلیسرول و اسیدهای چرب در جریان خون آزاد می شوند. این ماده در گردش، پروتئین ها را گلیکوز نمی کند و منجر به تشکیل محصولات نهایی گلیکوزیشن پیشرفته (AGEs) نمی شود. در برخی از موجودات، می تواند مستقیماً وارد مسیر گلیکولیز شود تا بستری برای تولید انرژی یا گلوکز فراهم کند.
گلیسرول باید قبل از استفاده در گلیکولیز یا گلوکونئوژنز به گلیسرآلدئید 3-فسفات حدواسط خود تبدیل شود. متابولیسم گلیسرول توسط آنزیم های گلیسرول کیناز، (سیتوزولی) G3P دهیدروژناز وابسته به NAD+ و G3P دهیدروژناز (میتوکندری) مرتبط با FAD تنظیم می شود.
این ماده جز ضروری نیتروگلیسیرین است. نیتروگلیسیرین که بیشتر به دلیل خواص ناپایدارش شناخته شده است، به عنوان درمان آنژین نیز استفاده می شود، وضعیتی دردناک که در اثر گرفتگی رگ های قلب ایجاد می شود.
بیشتر بخوانید: گلیسیرین گیاهی چیست و چه کاربردی دارد؟
گلیسرین به طور گسترده در آماده سازی های دارویی به عنوان یک عامل شیرین کننده، حلال، مرطوب کننده یا روان کننده استفاده می شود. بیش از 850 محصول از جمله ژل، کپسول، قرص، کرم، شربت و غیره حاوی گلیسرول هستند. هنگامی که گلیسرول به طور مناسب ذخیره شود، پایداری عالی از خود نشان می دهد.
کاربرد گلیسیرین دارویی Pharmaceutical glycerin در محصولات غذایی، مکمل های غذایی، محصولات دارویی، محصولات مراقبت شخصی و محصولات مراقبت از دهان است. در صنعت داروسازی، به عنوان شیرین کننده در شربت ها، قرص ها و به عنوان یک ماده کمکی در محلول های شستشوی چشم استفاده می شود. همچنین در محصولات قطره گوش، ژله ها و کرم ها برای استفاده موضعی، در خلط آورها برای احتقان، شیاف ها و کپسول های ژل یافت می شود.
به عنوان یک محصول تجویزی انفرادی، به عنوان یک عامل هیپراسموتیک، ادرار آور اسمزی و چشمی کاربرد دارد. ممکن است به عنوان قطره چشم در درمان گلوکوم برای کاهش فشار داخل چشم، به عنوان یک محلول یا شیاف برای درمان کوتاه مدت یبوست، برای تخلیه روده قبل از کولونوسکوپی و در برخی از جراحی های چشم استفاده شود.
این ممکن است به صورت داخل وریدی برای کاهش فشار داخل مغز داده شود و به صورت خارجی روی پوست به عنوان مرطوب کننده استفاده شود. گلیسرول کاربردهای فراوان دیگری در صنایع کشاورزی، غذایی و دارویی دارد.
بیشتر بخوانید: گلیسیرین برای پوست چه مزایایی دارد؟
گلیسیرین، که به آن گلیسرول نیز می گویند، در صنعت داروسازی نقش مهمی ایفا می کند. در اینجا چند کاربرد اصلی گلیسیرین دارویی آورده شده است:
1. نرم کننده مدفوع (لوبریکانت)
به عنوان یک ملین خفیف استفاده می شود که با جذب آب به داخل مدفوع، آن را نرم کرده و به عبور راحت تر آن از روده کمک می کند. این کاربرد به ویژه در شیاف های رکتالی و محلول های خوراکی دیده می شود.
2. مرطوب کننده و نرم کننده پوست
در کرم ها، لوسیون ها، و سایر محصولات مراقبت از پوست، به دلیل خاصیت هیگروسکوپیکی (جذب رطوبت) خود به کار می رود. این ماده به حفظ رطوبت پوست کمک می کند و به نرم شدن و بهبود پوست های خشک می انجامد.
3. حلال در فرمولاسیون دارویی
به عنوان یک حلال برای ترکیبات دارویی استفاده می شود که در آب حل نمی شوند. این ماده می تواند به افزایش حلالیت برخی داروها کمک کند و همچنین به دلیل ویسکوزیته مناسب، در تولید سوسپانسیون ها و امولسیون ها نیز کاربرد دارد.
4. قطره های چشمی
در قطره های چشمی، برای کاهش فشار داخل چشم و تسکین خشکی چشم استفاده می شود. این ماده به جذب آب از غشاهای مخاطی چشم کمک می کند که می تواند در درمان گلوکوم مفید باشد.
5. مواد نگهدارنده و تثبیت کننده
می تواند به عنوان یک ماده نگهدارنده در فرمولاسیون های دارویی عمل کند. همچنین، به تثبیت برخی از ترکیبات دارویی کمک می کند که ممکن است در معرض تجزیه یا تغییر شیمیایی باشند.
6. کاربرد در داروهای تزریقی
به عنوان یک ماده افزودنی در تولید داروهای تزریقی به منظور تنظیم تونیسیته (غلظت سلول ها) و بهبود پایداری محلول ها استفاده می شود.
7. استانداردهای کیفیت
گلیسیرین مورد استفاده در داروسازی باید از استانداردهای سختگیرانه ای مانند USP (Pharmacopeia ایالات متحده) و EP (فارماکوپه اروپا) پیروی کند تا اطمینان حاصل شود که محصول نهایی بی خطر و موثر است.
بیشتر بخوانید: گلیسیرین برای مو چه خواصی دارد؟
گلیسرین در صنایع دارویی یک عامل کم آب کننده اسمزی قوی با اثرات اضافی بر متابولیسم مغز است. در دوزهای 0.25-2.0 g/kg باعث کاهش فشار داخل جمجمه در بسیاری از حالت های بیماری از جمله سندرم ری، سکته مغزی، انسفالیت، مننژیت، تومور کاذب مغزی، تومور سیستم عصبی مرکزی و ضایعات فضایی می شود.
همچنین در کاهش فشار داخل چشم در گلوکوم و کوچک شدن مغز در طی اعمال جراحی مغز و اعصاب موثر است. هیپراسمولالیته همراه با هیدراتاسیون مجدد مغزی نگران کننده است، به ویژه در بیمارانی که موانع مغزی خونی آنها تغییر یافته است.
اگر به صورت متناوب و نه مداوم تجویز شود، ممکن است از آنها اجتناب شود. همولیز داخل عروقی با مصرف خوراکی رخ نمی دهد. در صورت تجویز داخل وریدی، همولیز را می توان با استفاده از گلیسرول 10 درصد در دکستروز 5 درصد با نرمال سالین با سرعت mg/kg/min 6 یا کمتر به حداقل رساند.
با این حال، دوزهای داخل وریدی 1 تا 2 گرم بر کیلوگرم هر 2 ساعت را می توان با خیال راحت در موارد شدید افزایش ICP تجویز کرد. در چنین بیمارانی، غلظت سرمی گلیسرول، اسمولالیته سرم و نظارت بر ICP برای بهینه سازی گلیسرول درمانی مورد نیاز است.
گلیسیرین دارویی به عنوان یک ملین خفیف برای درمان یبوست مورد استفاده قرار می گیرد. در اینجا چند نکته درباره استفاده از آن برای این منظور آورده شده است:
نحوه عملکرد:
جذب آب: گلیسیرین به داخل مدفوع نفوذ کرده و آب را به خود جذب می کند، که منجر به نرم شدن مدفوع و تسهیل دفع می شود.
تحریک ملایم: این ماده می تواند به ملایمت روده بزرگ را تحریک کند تا حرکات دودی (پریستالتیک) افزایش یابد و مدفوع به راحتی حرکت کند.
روش های استفاده:
شیاف های رکتالی (Suppositories):
یکی از رایج ترین روش های استفاده از آن برای یبوست است. شیاف گلیسیرین مستقیماً در راست روده قرار داده می شوند تا اثر موضعی داشته باشند. این شیوه معمولاً برای یبوست های موقتی یا قبل از اعمال پزشکی مانند کولونوسکوپی استفاده می شود.
محلول های خوراکی:
می تواند به شکل محلول خوراکی نیز مصرف شود. این روش کمتر رایج است اما می تواند به عنوان یک ملین خفیف در دوزهای مشخص استفاده شود.
نکات مهم:
دوز: دوز مصرف بسته به سن، شرایط بیمار، و روش استفاده (موضعی یا خوراکی) متفاوت است. باید دقیقاً بر اساس دستور پزشک یا دستورالعمل های محصول استفاده شود.
فرکانس استفاده: استفاده بیش از حد از ملین ها می تواند منجر به وابستگی به آنها شود. بنابراین، استفاده از آن باید محدود و تنها برای دوره های کوتاه مدت انجام شود.
عوارض جانبی: استفاده از شیاف گلیسیرین ممکن است باعث ناراحتی موقتی، تحریک یا سوزش در ناحیه مقعدی شود. در صورت مصرف خوراکی، ممکن است مشکلات گوارشی مانند نفخ یا اسهال رخ دهد.
مشورت با پزشک: همیشه پیش از شروع درمان یبوست، با پزشک مشورت کنید، به ویژه اگر یبوست مزمن یا مشکلات پزشکی دیگری دارید.
استفاده به عنوان ملین، به ویژه در فرم شیاف، یک گزینه موثر و سریع برای تسکین یبوست محسوب می شود، اما باید به درستی و با احتیاط استفاده شود تا فواید آن به حداکثر برسد و عوارض به حداقل برسد.
این محصول فقط برای استفاده از مقعد می باشد. تمام دستورالعمل های روی بسته بندی محصول را بخوانید و دنبال کنید یا طبق دستور پزشک از آن استفاده کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. اگر شیاف خیلی نرم است که نمی توان آن را وارد کرد، قبل از برداشتن روکش فویل آن را به مدت 30 دقیقه در یخچال بگذارید.
قبل و بعد از استفاده از این محصول دست های خود را بشویید. اگر دارو در فویل پیچیده شده است، لفاف فویل را بردارید. در صورت تمایل، شیاف را می توان با آب ولرم مرطوب کرد. از وازلین یا روغن استفاده نکنید. انجام این کار ممکن است باعث کاهش اثربخشی محصول شود.
به پهلوی چپ دراز بکشید و زانوی راست را کمی خم کنید. ابتدا شیاف را به آرامی با انگشت خود به سمت راست روده وارد کنید. پس از قرار دادن، در صورت امکان به مدت 15 تا 20 دقیقه در وضعیت خود بمانید تا زمانی که میل شدید به اجابت مزاج احساس کنید.
این محصول برای ایجاد اثر نیازی به ذوب کامل ندارد. اگر به کودک کمک می کنید تا از این محصول استفاده کند، از کودک بخواهید به پهلو دراز بکشد و ساق پا را صاف کرده و پای بالایی را به سمت شکم خم کند. ابتدا شیاف را به آرامی با انگشت خود وارد رکتوم کنید که انتهای آن نوک تیز است. باسن را چند ثانیه کنار هم نگه دارید. سپس از کودک خود بخواهید در صورت امکان ۱۵ تا ۲۰ دقیقه دراز بکشد تا شیاف خارج نشود.
این محصول را بیش از یک بار در روز استفاده نکنید مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری بدهد. اگر این محصول بیش از حد استفاده شود، ممکن است باعث از بین رفتن عملکرد طبیعی روده و ناتوانی در اجابت مزاج بدون استفاده از محصول شود.
گلیسیرین دارویی در لوسیون ها و کرم های پزشکی نقش بسیار مهمی ایفا می کند، به دلایل زیر:
1. خاصیت مرطوب کنندگی:
جذب رطوبت: به دلیل خاصیت هیگروسکوپیکی خود، رطوبت را از محیط جذب کرده و به حفظ رطوبت پوست کمک می کند. این امر به ویژه برای پوست های خشک یا آسیب دیده مفید است.
2. نرم کننده و بهبود دهنده پوست:
نرم کنندگی: پوست را نرم کرده و به بهبود انعطاف پذیری و نرمی آن کمک می کند. این ویژگی برای درمان پوست های ترک خورده، خشک یا پوسته پوسته شده مناسب است.
بهبود بافت پوست: با حفظ سطح رطوبت پوست، به بهبود سریع تر زخم ها، کاهش التهاب و تسریع در روند بازسازی پوست کمک می کند.
3. تقویت سد پوستی:
محافظت از پوست: به تقویت سد طبیعی پوست کمک می کند که مانع خروج رطوبت از پوست و ورود مواد حساسیت زا به آن می شود، که برای پوست های حساس یا مستعد ابتلا به اگزما مفید است.
4. کاربردهای درمانی:
درمان درماتیت و اگزما: در لوسیون‌های مخصوص برای درمان درماتیت آتوپیک (اگزما) استفاده می شود. این ماده به کاهش خارش و التهاب کمک می کند.
پسوریازیس: برای پسوریازیس نیز، لوسیون های حاوی گلیسیرین می توانند به نرم کردن پلاک ها و کاهش پوسته ریزی کمک کنند.
5. فرمولاسیون و پایداری:
حلال: به عنوان یک حلال در فرمولاسیون های لوسیون ها استفاده می شود که کمک می کند تا مواد فعال دیگر به طور موثری در محصول پخش شوند.
تثبیت کننده: این ماده می تواند به پایداری فرمولاسیون کمک کند، از جدا شدن مواد جلوگیری کند و عمر مفید محصول را طولانی تر کند.
6. ایمنی و سازگاری:
سازگاری با پوست: معمولاً برای استفاده بر روی پوست بی خطر تلقی می شود و حتی در محصولات مخصوص کودکان نیز به کار می رود، به شرطی که با دوز مناسب و بدون ترکیبات حساسیت زا استفاده شود.
گلیسیرین دارویی در لوسیون های پزشکی به دلیل خواص متعددش، یک جزء بسیار مشهور و ارزشمند است که به درمان و مراقبت از پوست کمک شایانی می کند.
گلیسیرین دارویی در قطره های چشمی به دلایل زیر استفاده می شود:
1. کاهش فشار داخل چشم:
درمان گلوکوم: می تواند به کاهش فشار داخل چشم کمک کند که برای درمان گلوکوم (آب سیاه) مفید است. این ماده با جذب آب از بافت های چشم به سمت خود، فشار داخل چشم را کاهش می دهد.
2. تسکین خشکی چشم:
مرطوب کننده: به دلیل خاصیت مرطوب کنندگی خود، در قطره های چشمی برای تسکین خشکی چشم استفاده می شود. این ماده به حفظ رطوبت سطح چشم کمک می کند و از تبخیر سریع اشک جلوگیری می کند.
3. بهبود کیفیت فیلم اشکی:
تقویت فیلم اشکی: می تواند به تقویت و پایداری لایه اشکی کمک کند، که برای افراد با سندرم خشکی چشم مزمن مفید است. این ماده به توزیع یکنواخت تر اشک روی سطح چشم کمک می کند.
4. ایجاد احساس راحتی:
اثر خنک کنندگی: استفاده از آن می تواند احساس خنکی و راحتی در چشم ایجاد کند که برای افرادی که از خستگی چشم یا سوزش ناشی از خشکی رنج می برند، مفید است.
5. کاربردهای دیگر:
پیش از عمل جراحی: گاهی قبل از عمل های جراحی چشم به کار می رود تا فشار چشم را کنترل کند و شرایط بهتری برای جراحی فراهم آورد.
استفاده در قطره های تشخیصی: برخی قطره های چشمی که برای تشخیص بیماری های چشمی استفاده می شوند ممکن است حاوی گلیسیرین باشند تا راحتی بیشتری برای بیمار فراهم کنند.
گلیسیرین دارویی در تولید داروهای خوراکی به دلایل مختلفی استفاده می شود که عبارتند از:
1. حلال و نگهدارنده:
حلالیت: گلیسیرین به عنوان یک حلال برای ترکیبات دارویی که در آب حل نمی شوند، کاربرد دارد. این ویژگی به تولید محلول های خوراکی، سوسپانسیون ها و امولسیون ها کمک می کند.
نگهدارنده: می تواند به عنوان یک ماده نگهدارنده عمل کند که عمر مفید دارو را افزایش می دهد و از رشد باکتری ها و قارچ ها در محصولات مایع و ژل ها جلوگیری می کند.
2. تنظیم ویسکوزیته:
تغییر ویسکوزیته: به تنظیم ویسکوزیته (غلظت) محصولات خوراکی کمک می کند. این ماده می تواند بافت محصولاتی مثل شربت ها و معلق ها را بهبود بخشد تا بلع و مصرف آنها آسان تر شود.
3. شیرین کننده:
طعم دهنده: یک شیرین کننده با کالری کم است که برای بهبود طعم داروهای خوراکی به کار می رود. این می تواند به ویژه برای داروهایی که به طور طبیعی طعم ناخوشایندی دارند مفید باشد، مانند شربت های سرفه یا مکمل های غذایی.
4. پایداری دارویی:
تثبیت فرمولاسیون: به پایداری فیزیکی و شیمیایی داروها کمک می کند. این ماده می تواند از جداسازی مواد در محلول های خوراکی جلوگیری کند و در نتیجه، اثربخشی دارو را حفظ کند.
5. مرطوب کننده و محافظت کننده:
حفظ رطوبت: در محصولاتی مانند کپسول ها یا قرص های جویدنی، می تواند به حفظ رطوبت و جلوگیری از خشک شدن محصول کمک کند، که برای داروهایی که نیاز به محیط مرطوب برای حفظ کارایی دارند مهم است.
استانداردهای بین المللی برای گلیسیرین (گلیسرول) دارویی به منظور اطمینان از کیفیت، خلوص، و ایمنی این ماده در استفاده های دارویی تعریف شده ند. دو استاندارد اصلی که در این زمینه مورد ارجاع قرار می گیرند، شامل:
1. فارماکوپه ایالات متحده (USP):
USP Glycerin: این استاندارد شامل مشخصات دقیقی برای گلیسیرین دارویی است که شامل:
خلوص: گلیسیرین باید حداقل 99% خالص باشد.
شناسایی: روش هایی برای شناسایی به منظور تایید کیفیت آن.
آزمایشات: شامل آزمایش های مختلف برای تعیین ویسکوزیته، نقطه جوش، نقطه انجماد، pH، و محتوای ناخالصی ها مانند کلرید، سولفات، و فلزات سنگین.
محدودیت های ناخالصی: حدود مجاز برای ناخالصی های خاص مانند گلیسرول کلرید، گلیسرول سولفات و غیره تعریف شده است.
2. فارماکوپه اروپا (EP):
European Pharmacopoeia Glycerol: استانداردهای مشابهی را برای گلیسرول تعیین می کند که شامل:
خلوص: میزان خلوص گلیسرول باید حداقل 98% باشد.
آزمون های کیفی: شامل آزمایش های شناسایی، تعیین مقدار (assay)، آزمایش های برای مواد مرتبط (related substances)، و محدودیت های ناخالصی.
پارامترهای فیزیکی و شیمیایی: مانند نقطه جوش، ویسکوزیته و شاخص های رفراکتیو.
ناخالصی ها: محدودیت هایی برای انواع ناخالصی ها از جمله ناخالصی های آلی و معدنی تعیین شده است.
بیشتر بخوانید: گلیسیرین خوراکی چیست و کاربردهای آن
ممکن است تحریک، سوزش رکتوم، گرفتگی شکم یا مقدار کمی مخاط در مدفوع رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما قضاوت کرده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این محصول استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
بیش از حد، مانند اسهال، درد شکم، کاهش وزن یا ضعف شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
پژوهش های جدید در زمینه گلیسیرین دارویی شامل موارد زیر است:
1. کاربردهای جدید در درمان های پزشکی:
پانسمان های هوشمند: تحقیقات بر روی استفاده از گلیسیرین در تولید پانسمان هایی که می توانند روند بهبود زخم را تسریع کنند، به ویژه با استفاده از خواص مرطوب کنندگی و ضد باکتریایی آن.
درمان های آنتی اکسیدانی: مطالعاتی در حال انجام است که نشان می دهد ممکن است در کاهش استرس اکسیداتیو در بافت ها نقش داشته باشد، که می تواند برای مشکلات پوستی و حتی درمان های ضد پیری مفید باشد.
2. بهبود فرمولاسیون های دارویی:
افزایش بیوآوایی پذیری: تحقیقات بر روی اینکه چگونه می تواند به عنوان یک حلال یا کمک حلال، جذب بیولوژیکی داروها را بهبود بخشد.
استفاده در نانوتکنولوژی: گلیسیرین در فرمولاسیون نانوذرات دارویی برای انتقال هدفمند داروها مورد بررسی قرار می گیرد، به منظور افزایش کارایی درمانی و کاهش عوارض جانبی.
3. ایمنی و سمیت:
سمیت طولانی مدت: پژوهش هایی برای بررسی اثرات طولانی مدت استفاده از گلیسیرین در بدن انسان، به ویژه زمانی که در دوزهای بالا یا به صورت مداوم استفاده می شود.
تداخلات دارویی: تحقیقات بر روی تداخلات احتمالی با داروهای دیگر که ممکن است در ترکیب با آن استفاده شوند.
4. پایداری و ذخیره سازی:
پایداری داروها: مطالعات بر روی چگونگی تاثیر بر پایداری فیزیکی و شیمیایی داروها در طول زمان ذخیره سازی.
جایگزینی با مواد زیست سازگار: تحقیق بر روی جایگزین های زیست سازگار و قابل تجزیه زیستی در صورتی که نیاز به کاهش تاثیرات زیست محیطی باشد.
5. کاربردهای ضدعفونی کننده و ضدویروسی:
محلول های ضدعفونی کننده: با توجه به همه گیری های اخیر، تحقیقات بر روی ترکیب گلیسیرین با الکل ها برای ایجاد محلول های ضدعفونی کننده موثرتر در حال انجام است.
خاصیت ضدویروسی: بررسی هایی برای اینکه آیا می تواند به عنوان یک عامل ضدویروسی در فرمولاسیون های جدید استفاده شود.
این پژوهش ها نشان دهنده این است که گلیسیرین همچنان در حال کشف کاربردهای جدید و بهبود کاربردهای موجود در صنعت داروسازی است.
شما می توانید گلیسرول را از هر داروخانه ای در نزدیکی خود خریداری کنید. لطفاً غلظت آن را بررسی کنید از آنجایی که این ماده یک محصول OTC (بدون نسخه) است، برای خرید آن نیازی به نسخه ندارید. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با شرکت آرکا شیمی گستر سپیدار وارد کننده مواد اولیه دارویی آرایشی و بهداشتی با شماره های 02182801442 و 09026715830 در تماس باشید.
منابع:
