دارای آنالیز معتبر از شرکت تولید کننده
دارای کد IRC از سازمان غذا و دارو
ایزوتیازولین (Isothiazolinone) یک ترکیب شیمیایی هتروسیکلیک است که به عنوان یک بایوساید (بیوساید) و نگهدارنده در محصولات مختلف استفاده می شود. ساختار ایزوتیازولین دارای یک حلقه 5 عضوی است که شامل نیتروژن و گوگرد است. فرمول شیمیایی بایوساید ایزوتیازولین C₃H₃NOS است. این ماده معمولاً به صورت مایع شفاف با رنگ سبز روشن یا زرد کم رنگ تولید شده و به دلیل خاصیت ضد میکروبی، به عنوان یک ماده نگهدارنده و ضدعفونی کننده به کار می رود. نگهدارنده متیل ایزوتیازولینون (MIT) و متیل کلروایزوتیازولینون (CMIT) مشتقات معروف ایزوتیازولین هستند که به تنهایی یا در ترکیب با هم در محصولات استفاده می شوند. به عنوان مثال، مخلوط MIT/CMIT به عنوان کتون (Kathon) شناخته می شود که یک نگهدارنده معروف در محصولات آرایشی و بهداشتی است.
ایزوتیازولین دارای مشتقات مختلفی است که هر یک کاربردهای خاصی دارند:
متیل ایزوتیازولینون (MIT/MI): در شوینده های خانگی و محصولات آرایشی به عنوان نگهدارنده استفاده می شود.
متیل کلروایزوتیازولینون (MCI/CMIT): در محصولات آرایشی و بهداشتی با نام تجاری کاتون (Kathon) برای کنترل میکروب ها به کار می رود.
بنزیزوتیازولینون (BIT): بیشتر در فلزکاری و تولید چرم استفاده می شود و برای حفظ طولانی مدت محصولات مناسب است.
اکتیل ایزوتیازولینون (OIT) و دی کلرواکتیل ایزوتیازولینون (DCOIT): در رنگ های ضدخزه (مانند رنگ های کشتی) و محصولات چرمی برای جلوگیری از آلودگی بیولوژیکی استفاده می شوند.
برگه اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) برای ایزوتیازولینون (Isothiazolinone) حاوی اطلاعات جامعی در مورد ویژگی ها، خطرات و اقدامات ایمنی مرتبط با این ماده شیمیایی است. در زیر، اطلاعات MSDS ایزوتیازولینون به صورت جدولی جامع ارائه شده است که بر اساس استانداردهای رایج MSDS (مانند استاندارد 16 بخشی OSHA یا GHS) تنظیم شده و از منابع موجود استخراج شده است. توجه داشته باشید که اطلاعات دقیق ممکن است بسته به تولیدکننده یا غلظت محصول (مانند 1.5% یا 14%) کمی متفاوت باشد، اما این جدول یک نمای کلی ارائه می دهد.
بخش | توضیحات |
شماره CAS | 26172-55-4 (CMIT) 2682-20-4 (MIT) |
طبقه بندی خطر | حساسیت زای پوستی (H317) خورندگی/تحریک پوست و چشم (H314) سمیت حاد برای محیط زیست آبزی (H400) | |
علائم خطر (GHS) | علامت خطر خورندگی، تحریک کننده، خطر زیست محیطی |
عبارات خطر | ممکن است باعث حساسیت پوستی شود. باعث سوختگی شدید پوست و آسیب به چشم می شود. برای موجودات آبزی بسیار سمی است. |
درصد خلوص | 1.5% یا 14% در محلول های آبی |
تماس با پوست | محل تماس را بلافاصله با آب فراوان به مدت حداقل 15 دقیقه شستشو دهید. در صورت بروز تحریک یا حساسیت، به پزشک مراجعه کنید. |
تماس با چشم | چشم ها را با آب تمیز به مدت 15 دقیقه شستشو دهید. فوراً به پزشک مراجعه کنید |
پایداری | پایدار در شرایط عادی در دمای بالا یا pH قلیایی تجزیه می شود |
مقررات | در اتحادیه اروپا، استرالیا و نیوزیلند، BIT در لوازم آرایشی ممنوع است. محدودیت استفاده MIT/CMIT در محصولات آرایشی |
ایزوتیازولین (Isothiazolinone) به عنوان یک بایوساید (Biocide) و نگهدارنده در صنایع مختلف استفاده می شود. ایزوتیازولین به دلیل خواص ضدمیکروبی، ضدباکتریایی و ضدقارچی در صنایع آرایشی و بهداشتی، تصفیه آب، شیمیایی، داروسازی، کشاورزی و ضدعفونی تجهیزات پزشکی کاربردهای گسترده ای دارد. این ماده به عنوان نگهدارنده در شامپوها، کرم ها، رنگ های پایه آب، چسب ها و سیستم های آبی صنعتی نقش مهمی ایفا می کند. با این حال، به دلیل پتانسیل ایجاد حساسیت پوستی و اثرات زیست محیطی، استفاده از آن باید در غلظت های مجاز (معمولاً کمتر از 0.1%) و با رعایت نکات ایمنی انجام شود. این ماده در محیط های آبی برای کنترل رشد باکتری ها، قارچ ها، جلبک ها و مخمرها کاربرد دارد.
ایزوتیازولین به دلیل خواص نگهدارنده و ضدمیکروبی در محصولات آرایشی و بهداشتی به طور گسترده استفاده می شود.
نگهدارنده در محصولات مراقبت شخصی: در شامپوها، نرم کننده های مو، صابون های مایع، کرم های ضدآفتاب، لوسیون ها، دستمال های مرطوب و محصولات آرایشی مانند کرم پودر و ریمل برای جلوگیری از فساد میکروبی و افزایش ماندگاری محصول تا قبل از تاریخ انقضا استفاده می شود.
شوینده ها: در مایعات ظرفشویی، دستشویی و پاک کننده های خانگی به عنوان یک عامل ضدباکتری و ضدقارچ برای حفظ کیفیت محصول به کار می رود.
جایگزین فرمالدهید: ایزوتیازولین به عنوان جایگزینی ایمن تر برای فرمالدهید (که سرطان زا شناخته شده) در محصولات شوینده و بهداشتی استفاده می شود.
محصولات مراقبت از مو: به ویژه مشتقات ایزوتیازولین مانند متیل ایزوتیازولینون (MIT) و متیلکلروایزوتیازولینون (MCI) در شامپوها و حالت دهنده های مو برای جلوگیری از رشد میکروب ها استفاده می شوند.
ایزوتیازولین به دلیل خاصیت گندزدایی در سیستم های آبی کاربرد گسترده ای دارد.
کنترل میکروارگانیسم ها: در برج های خنک کننده، سیستم های تصفیه آب و فاضلاب، و مخازن ذخیره آب برای جلوگیری از رشد باکتری ها، جلبک ها و قارچ ها استفاده می شود.
ضدجلبک و ضدباکتری: ایزوتیازولین در دوزهای پایین (مانند 0.01% یا 100 ppm) به عنوان یک عامل ضدجلبک و ضدباکتری در سیستم های آبی صنعتی عمل می کند.
سیستم های پاستوریزه و خنک کننده: در پاستوریزه های آبجوسازی و سیستم های خنک کننده آب برای جلوگیری از آلودگی بیولوژیکی به کار می رود.
ایزوتیازولین در صنایع مختلف به عنوان یک ماده نگهدارنده و کنترل کننده میکروبی استفاده می شود.
تولید رنگ و لاک: در رنگ های پایه آب، امولسیون های لاتکس و لاک های چوبی برای جلوگیری از رشد میکروب ها و قارچ ها به عنوان نگهدارنده استفاده می شود.
چسب سازی: در تولید چسب ها برای جلوگیری از فساد میکروبی و افزایش ماندگاری محصول به کار می رود.
صنعت کاغذسازی: ایزوتیازولین در کاغذسازی و در سیستم های خمیر کاغذ و فرآیندهای تولید کاغذ برای جلوگیری از رشد باکتری ها و قارچ ها استفاده می شود و از تشکیل لجن میکروبی در ماشین آلات کاغذسازی جلوگیری می کند.
صنعت نفت و استخراج: در سیستم های استخراج نفت و مخازن ذخیره سوخت برای جلوگیری از آلودگی میکروبی و تشکیل لجن استفاده می شود و از تشکیل بیوفیلم در خطوط لوله و تجهیزات جلوگیری می کند.
فلزکاری: مشتقات ایزوتیازولین مانند بنزیزوتیازولینون (BIT) در مایعات فلزکاری و برش برای کنترل میکروب ها به کار می روند.
جوهرهای پرینتر و مصالح ساختمانی: در جوهرهای چاپ و مصالح ساختمانی پایه آب برای جلوگیری از رشد قارچ ها و باکتری ها استفاده می شود.
ایزوتیازولین و مشتقات آن در داروسازی کاربردهای محدودی دارند.
تولید داروهای ضدباکتری و ضدقارچ: برخی مشتقات ایزوتیازولین مانند سولفادیازین در آنتی بیوتیک ها و کلوکوئین در درمان مالاریا استفاده می شوند.
مواد اولیه شیمیایی: در سنتز ترکیبات دارویی به عنوان ماده اولیه یا واسطه شیمیایی به کار می روند.
تولید داروهای ضدافسردگی: در برخی فرمولاسیون های دارویی برای تولید داروهای ضدافسردگی استفاده می شود.
ایزوتیازولین در صنعت کشاورزی به عنوان یک ماده محافظ و کنترل کننده میکروبی استفاده می شود.
آفت کش ها: به عنوان یک بایوساید برای کنترل قارچ ها، باکتری ها و جلبک ها در محصولات کشاورزی به کار می رود.
محافظت از محصولات چوبی: در تولید مواد محافظ چوب برای جلوگیری از رشد قارچ ها و کپک ها استفاده می شود.
ایزوتیازولین در ضدعفونی کننده های لوازم پزشکی برای جلوگیری از آلودگی میکروبی استفاده می شود.
ضدعفونی کننده های پزشکی: در محلول های ضدعفونی کننده برای استریل کردن تجهیزات پزشکی و سطوح بیمارستانی به کار می رود.
نگهداری تجهیزات: به عنوان نگهدارنده در محلول های نگهداری تجهیزات پزشکی برای جلوگیری از رشد میکروب ها استفاده می شود.
کاربرد ایزوتیازولینون ها در مواد غذایی محدود است و با مقررات دقیق کنترل می شود. در بسیاری از مناطق، از جمله اتحادیه اروپا و ایالات متحده، استفاده از این ماده به عنوان نگهدارنده در مواد غذایی مستقیماً مجاز نیست. این به دلیل نگرانی های مربوط به ایمنی و سمیت احتمالی در مصرف خوراکی است.
بایوسیدهای ایزوتیازولینون کاربرد گسترده ای به عنوان نگهدارنده های لاتکس پیدا کرده اند. بیشتر امولسیون های لاتکس بر پایه آب هستند و مستعد حمله میکروبی هستند. بایوسیدها به طور معمول پس از تمام مراحل پردازش برای محافظت از لاتکس در برابر حمله میکروبی، به لاتکس کامل اضافه می شوند.
متیل کلرو ایزوتیازولینون برای پوست، یک ماده نگهدارنده در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست است که از رشد قارچ ها، مخمرها و باکتری ها جلوگیری می کند. بسیاری از افراد به آن حساسیت دارند یا ممکن است به آن حساسیت داشته باشند. باید در غلظت های کم استفاده شود.
کیتون به دلیل ترکیبات شیمیایی خود، در طیف گسترده ای از محصولات زیبایی استفاده می شود. این موارد شامل مرطوب کننده ها و همچنین محصولات آرایشی و مراقبت از مو می شود. می توانید این ماده را در موارد زیر پیدا کنید:
متیل ایزوتیازولین (Methylisothiazolinone یا MIT) یک ترکیب شیمیایی است که به عنوان یک بایوساید و نگهدارنده در محصولات مختلف استفاده می شود. این ماده به دلیل خاصیت ضد میکروبی قوی، به خصوص در مبارزه با باکتری ها، قارچ ها و کپک ها، در صنایع مختلف محبوب است. یک هتروسیکل با یک حلقه 5 عضوی شامل گوگرد و نیتروژن است که یک گروه متیل به آن متصل شده است. این ماده به تنهایی یا در ترکیب با متیل کلروایزوتیازولینون (CMIT) استفاده می شود. در سیستم های تصفیه آب صنعتی، برج های خنک کننده و دیگر کاربردهای آبی برای جلوگیری از رشد میکروب ها کاربرد دارد.
روش تولید ایزوتیازولینون ها (Isothiazolinones) شامل چندین مرحله پیچیده شیمیایی است که به طور کلی به سنتز شیمیایی بستگی دارد. در اینجا یک خلاصه از فرآیند کلی تولید متیل ایزوتیازولینون (MIT) و متیل کلروایزوتیازولینون (CMIT)، که دو عضو معروف از این خانواده هستند، آورده شده است:
1. سنتز اولیه:
ترکیبات پایه: فرآیند با ترکیب مواد شیمیایی اولیه مانند مشتقات آمینو اسیدها، معمولاً سیستئین یا مشتقات آن، شروع می شود. این مواد اولیه با محلول های قلیایی یا اسیدی واکنش داده می شوند تا حلقه ایزوتیازولین شکل بگیرد.
2. کلراسیون:
سنتز CMIT: برای تولید متیل کلروایزوتیازولینون، کلر به حلقه ایزوتیازولینون اضافه می شود که منجر به تشکیل CMIT می شود. این واکنش معمولاً در شرایط کنترل شده با استفاده از کلر گازی یا هیپوکلریت سدیم انجام می شود.
3. متیلاسیون:
سنتز MIT: برای تولید، یک گروه متیل به مولکول اضافه می شود. این معمولاً با استفاده از متیلاسیون کننده هایی مانند دی متیل سولفات یا متیل کلرید انجام می گیرد.
4. تصفیه:
تصفیه و جداسازی: محصولات حاصل از واکنش های شیمیایی نیاز به تصفیه دارند. این شامل فرآیندهایی مانند فیلتراسیون، استخراج با حلال ها، تقطیر و کریستالیزاسیون برای جداسازی آنها از ناخالصی ها و واکنش های جانبی می شود.
5. فرمولاسیون:
آماده سازی برای کاربرد: بسته به کاربرد نهایی، این مواد ممکن است به صورت محلول های آبی یا در ترکیب با دیگر مواد فرموله شوند. این مرحله شامل تنظیم pH، غلظت و اضافه کردن تثبیت کننده ها یا تقویت کننده های اثر ضد میکروبی است.
6. کنترل کیفیت:
آزمایش ها: محصول نهایی تحت آزمایش های شیمیایی و میکروبیولوژیکی قرار می گیرد تا خلوص، کارایی ضد میکروبی و عدم وجود مواد ناخواسته تأیید شود.
نکته مهم این است که این فرآیندها برای تولید کننده ایزوتیازولین در محیط های صنعتی با رعایت دقیق نکات ایمنی و محیط زیستی انجام می شوند، زیرا بسیاری از مواد اولیه و محصولات میانی می توانند سمی باشند. همچنین، تولید این مواد ممکن است شامل پتنت ها و فرآیندهای مخصوص به هر شرکت تولیدکننده باشد که جزئیات آنها عموماً محرمانه نگه داشته می شود.
تفاوت بین ایزوتیازولینون ها (Isothiazolinones) با غلظت های 14 درصد و 1.5 درصد در غلظت ماده فعال و کاربردهای احتمالی آنها نهفته است:
ایزوتیازولین 14 درصد: این نوع غلظت بالاتری از ماده فعال دارد. معمولاً برای استفاده در محیط های صنعتی یا تجاری که نیاز به کنترل قوی تر میکروب ها دارند، مناسب است. برای تصفیه آب در سیستم های صنعتی مانند برج های خنک کننده، سیستم های گرمایشی و تصفیه آب در کارخانجات، در صنایع کاغذ و پالپ برای جلوگیری از رشد میکروب ها و در رنگ ها، پوشش ها و چسب ها برای نگهداری طولانی مدت استفاده می شود.
محصولات با غلظت بالاتر مثل 14 درصد نیاز به مراقبت های ایمنی بیشتری دارند زیرا پتانسیل بیشتری برای ایجاد حساسیت یا واکنش های آلرژیک دارند، به خصوص اگر به صورت مستقیم یا با غلظت بالا با پوست تماس پیدا کنند.
ایزوتیازولین 1.5 درصد: با غلظت کمتر، این محصولات بیشتر برای کاربردهای کم ریسک تر یا حساس تر مانند برخی محصولات آرایشی و بهداشتی یا در سیستمهایی که نیاز به اثرات ملایم تر دارند، استفاده می شوند. برای استفاده در محصولات آرایشی و بهداشتی که به مقدار کمتری نگهدارنده نیاز دارند.
در محصولات شوینده و پاک کننده های خانگی که تماس مستقیم با پوست دارند و باید ریسک حساسیت را کاهش دهند. ممکن است در برخی کاربردهای صنعتی که به غلظت بالای نگهدارنده نیاز ندارند استفاده شود، اما این کمتر رایج است. محصولات با غلظت کمتر مانند 1.5 درصد برای استفاده در محصولاتی که به طور مستقیم با پوست در تماس هستند طراحی شده اند، اما هنوز هم می توانند در افراد حساس مشکل ایجاد کنند.
محصولات با غلظت بالاتر ممکن است نیاز به رقیق سازی داشته باشند تا برای کاربردهای خاص مناسب شوند، در حالی که محصولات با غلظت پایین تر ممکن است آماده به استفاده باشند یا نیاز به رقیق سازی بسیار کمتری داشته باشند. در نهایت، انتخاب بین این دو غلظت بستگی به نیاز کاربردی، ملاحظات ایمنی، و میزان کنترل میکروبی مورد نیاز دارد.
پارامتر | شرایط پیشنهادی |
دمای نگهداری | دمای خنک تا اتاق (5-25 درجه سانتی گراد)؛ از دمای بالا (بیش از 40 درجه) یا انجماد (زیر 0 درجه) اجتناب شود. |
رطوبت | در محیط خشک با رطوبت نسبی پایین (کمتر از 60%) برای جلوگیری از تجزیه یا رقیق شدن محلول. |
نور | دور از نور مستقیم خورشید یا منابع UV، ترجیحاً در ظروف مات یا تیره برای جلوگیری از تخریب نوری. |
ظرف نگهداری | ظروف دربسته و مقاوم به مواد شیمیایی (مانند پلاستیک HDPE، شیشه تیره یا استیل ضدزنگ). |
محل نگهداری | محیط تمیز، خشک و با تهویه مناسب، دور از مواد اکسیدکننده قوی، اسیدها یا بازهای قوی. |
مدت زمان نگهداری | معمولاً تا 1-2 سال در شرایط مناسب (با توجه به تاریخ تولید و انقضای محصول). |
نکات ایمنی | از تماس مستقیم با پوست، چشم یا استنشاق بخارات اجتناب شود؛ هنگام کار از دستکش، عینک ایمنی و تهویه مناسب استفاده کنید. |
جلوگیری از آلودگی | از ابزار تمیز برای برداشت ماده استفاده شود؛ از ورود آب یا آلودگی میکروبی جلوگیری کنید. |
بنزو ایزوتیازولین (Benzisothiazolinone یا BIT) یکی از اعضای خانواده ایزوتیازولین هاست که به عنوان یک عامل نگهدارنده و ضد میکروبی در صنایع مختلف استفاده می شود. BIT دارای فعالیت ضد باکتری، قارچ کش و ضد جلبک است که آن را به یک نگهدارنده موثر در محیط های آبی و غیرآبی تبدیل می کند. این ماده در طیف وسیعی از pH (تقریباً 4 تا 9) پایدار است، اما در شرایط قلیایی بالا ممکن است تجزیه شود. در آب نسبتاً محلول است و در بسیاری از حلال های آلی نیز حل می شود.
ایزوتیازولینون ها (Isothiazolinones)، به ویژه متیل ایزوتیازولینون (MIT) و متیل کلروایزوتیازولینون (CMIT)، به دلیل خواص ضد میکروبی شان در محصولات مختلف استفاده می شوند، اما استفاده از آنها با برخی عوارض جانبی همراه است:
درماتیت تماسی آلرژیک: یکی از شایع ترین عوارض آنها حساسیت پوستی است. ممکن است باعث قرمزی، خارش، تورم، خشکی، تاول های پوستی و دیگر نشانه های درماتیت شود. این واکنش ها می توانند به ویژه در افرادی که به این مواد حساس شده اند، شدید باشند.
تحریک مستقیم: بدون در نظر گرفتن حساسیت آلرژیک، می توانند به عنوان تحریک کننده ها عمل کنند، به خصوص اگر در غلظت های بالا استفاده شوند. این می تواند به سوزش، قرمزی و خشکی پوست منجر شود.
حساسیت تنفسی: هرچند کمتر شایع است، اما ممکن است برخی افراد به بخارات یا ذرات ایزوتیازولینون ها حساسیت تنفسی نشان دهند، که می تواند به علائمی مانند عطسه، آبریزش بینی، سرفه یا تنگی نفس منجر شود.
سمیت: در غلظت های بسیار بالا، می توانند سمی باشند. این موضوع بیشتر به کاربردهای صنعتی و محیط های کاری که در آنها با این مواد به صورت غلیظ سر و کار دارند مربوط می شود و می تواند به مسمومیت منجر شود.
تاثیرات زیست محیطی: استفاده از آنها، به ویژه در کاربردهای تصفیه آب یا صنایعی که با محیط زیست در تعامل هستند، می تواند بر اکوسیستم های آبی تاثیر منفی بگذارد، اگرچه بسیاری از آنها زیست تجزیه پذیر هستند.
ایزوتیازولین (Isothiazolinone) به عنوان یک نگهدارنده قوی در طیف وسیعی از محصولات مانند لوازم آرایشی، محصولات تمیزکننده، و تصفیه آب استفاده می شود. جایگزین های آن می توانند شامل موارد زیر باشند:
ایزوتیازولین را از کجا تهیه کنیم؟ فروش کلرو متیل ایزوتیازولین هندی و ایرانی در آرکا شیمی گستر سپیدار در بسته بندی 25 کیلوگرمی انجام می گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با شرکت آرکا شیمی گستر سپیدار وارد کننده مواد اولیه دارویی آرایشی و بهداشتی با شماره های 02182801442 و 09026715830 در تماس باشید.
برای ثبت سفارش و اطلاع از قیمت ایزوتیازولین می توانید با مراجعه به صفحه تماس با ما، با کارشناسان این شرکت در ارتباط باشید.
سوالات متداول
1. ایزوتیازولین چیست و چه کاربردی دارد؟
ایزوتیازولین یک ماده شیمیایی نگهدارنده است که در محصولات آرایشی، بهداشتی و صنعتی استفاده می شود. این ماده به دلیل خاصیت ضدمیکروبی، از رشد باکتری ها، قارچ ها و کپک ها جلوگیری می کند. معمولاً در شامپوها، لوسیون ها و رنگ های ساختمانی یافت می شود. استفاده صحیح از آن ایمن است، اما غلظت بالا ممکن است حساسیت ایجاد کند.
2. آیا ایزوتیازولین برای پوست مضر است؟
ایزوتیازولین در غلظت های پایین معمولاً بی خطر است و در محصولات آرایشی تأیید شده استفاده می شود. با این حال، در برخی افراد ممکن است باعث حساسیت پوستی یا آلرژی شود. علائم شامل قرمزی، خارش یا التهاب پوست است. اگر حساسیت دارید، از محصولات بدون ایزوتیازولین استفاده کنید.
3. تفاوت متیل ایزوتیازولینون و متیل کلرو ایزوتیازولینون چیست؟
متیل ایزوتیازولینون (MI) و متیل کلرو ایزوتیازولینون (MCI) هر دو نگهدارنده هستند، اما MCI حاوی کلر است که خاصیت ضدمیکروبی قوی تری دارد. ترکیب MI/MCI در محصولات رایج تر است، اما MI به تنهایی ممکن است کمتر حساسیت زا باشد. هر دو باید در غلظت های مجاز استفاده شوند. برای پوست های حساس، محصولات بدون این مواد توصیه می شود.
4. چگونه ایزوتیازولین در محصولات آرایشی شناسایی کنم؟
برای شناسایی ایزوتیازولین، برچسب محصول را بررسی کنید. نام هایی مانند متیل ایزوتیازولینون یا متیل کلرو ایزوتیازولینون روی بسته بندی ذکر می شود. اگر به این مواد حساسیت دارید، به دنبال محصولات با برچسب “بدون ایزوتیازولین” باشید. همچنین، با متخصص پوست مشورت کنید.
5. آیا ایزوتیازولین سرطان زاست؟
تاکنون هیچ شواهد علمی معتبری وجود ندارد که ایزوتیازولین را به سرطان مرتبط کند. این ماده در غلظت های مجاز ایمن تلقی می شود و توسط سازمان های بهداشتی تأیید شده است. با این حال، استفاده بیش از حد ممکن است باعث تحریک پوست شود. همیشه از محصولات استاندارد استفاده کنید.
6. چرا ایزوتیازولین در برخی کشورها ممنوع شده است؟
ایزوتیازولین در برخی کشورها به دلیل گزارش هایی از حساسیت پوستی در محصولات بدون آب (مانند دستمال مرطوب) محدود شده است. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا استفاده از متیل ایزوتیازولینون را در برخی محصولات ممنوع کرده است. با این حال، در محصولات شستشو شونده با غلظت کم همچنان مجاز است. این محدودیت ها برای حفاظت از مصرف کنندگان اعمال شده اند.
7. آیا ایزوتیازولین برای کودکان بی خطر است؟
ایزوتیازولین در محصولات کودکان با غلظت های بسیار پایین استفاده می شود و معمولاً ایمن است. اما پوست کودکان حساس تر است و ممکن است به این ماده واکنش نشان دهد. بهتر است از محصولات مخصوص کودکان با برچسب “مناسب پوست حساس” استفاده کنید. در صورت بروز حساسیت، به پزشک مراجعه کنید.
8. جایگزین های ایزوتیازولین در محصولات چیست؟
جایگزین های ایزوتیازولین شامل نگهدارنده هایی مانند فنوکسی اتانول، سوربات پتاسیم یا بنزیل الکل هستند. این مواد نیز خاصیت ضدمیکروبی دارند، اما ممکن است کمتر حساسیت زا باشند. انتخاب جایگزین به نوع محصول و فرمولاسیون آن بستگی دارد. برچسب محصول را برای اطلاعات دقیق بررسی کنید.
9. آیا ایزوتیازولین در محیط زیست مضر است؟
ایزوتیازولین در غلظت های بالا می تواند برای موجودات آبزی سمی باشد و در محیط زیست تجمع کند. با این حال، در محصولات مصرفی، غلظت آن بسیار پایین است و تأثیر زیست محیطی محدودی دارد. برای کاهش اثرات، از محصولات با فرمولاسیون سازگار با محیط زیست استفاده کنید. بازیافت صحیح محصولات نیز مهم است.
10. چگونه از حساسیت به ایزوتیازولین جلوگیری کنم؟
برای جلوگیری از حساسیت، ابتدا محصول را روی بخش کوچکی از پوست تست کنید. از محصولات با برچسب “بدون ایزوتیازولین” یا “مناسب پوست حساس” استفاده کنید. در صورت بروز علائم آلرژی مانند خارش یا قرمزی، مصرف را متوقف کنید. با متخصص پوست برای توصیههای بیشتر مشورت کنید.
aminvalipoor –
ایزوتیازولینون ها به دلیل فعالیت باکتریواستاتیک و قارچی در صنایع آرایشی و بهداشتی و به عنوان افزودنی های شیمیایی برای مصارف شغلی و صنعتی استفاده می شوند. علیرغم اثربخشی آنها به عنوان بیوسیدها، حساس کننده های قوی هستند و تحریکات و آلرژی های پوستی ایجاد می کنند و ممکن است خطرات زیست محیطی را به همراه داشته باشند.