روش تولید پروپیلن گلیکول

روش تولید پروپیلن گلیکول

فهرست مطالب

روش های تولید پروپیلن گلیکول

 

پروپیلن گلیکول (PG) یکی از مهم ترین مواد شیمیایی صنعتی است که به عنوان حلال، ضد یخ غیرسمی، مرطوب کننده و ماده اولیه در صنایع غذایی، دارویی و آرایشی استفاده می شود. با توجه به نوسانات قیمت نفت و نیاز به روش های پایدار، شناخت روش تولید پروپیلن گلیکول ضروری است.

 

پروپیلن گلیکول و اهمیت تولید آن

 

پروپیلن گلیکول (C₃H₈O₂) یک دی ال غیرسمی و چندمنظوره است که سالانه بیش از 2.16 میلیون تن در جهان تولید می شود. پروپیلن گلیکول نه تنها در ضد یخ های خودرو و محصولات آرایشی کاربرد دارد، بلکه در غذاها به عنوان E1520 نیز ایمن است. با افزایش تقاضای جهانی (رشد 2-5 درصدی سالانه)، روش های تولید پروپیلن گلیکول باید کارآمد، اقتصادی و محیط زیستی باشند.

 

پروپیلن گلیکول
پروپیلن گلیکول

 

روش های سنتی تولید پروپیلن گلیکول (مبتنی بر پتروشیمی)

 

این روش ها بیش از 90% تولید جهانی را پوشش می دهند و بر پایه پروپیلن اکسید (PO) هستند. PO ابتدا از پروپیلن (C₃H₆) تولید شده و سپس هیدرولیز می شود. پنج فناوری اصلی PO عبارتند از:

 

فرآیند کلروهیدرین (Chlorohydrin Process)

 

این روش قدیمی ترین و رایج ترین است و توسط شرکت هایی مانند Dow Chemical استفاده می شود. پروپیلن با کلر و آب واکنش داده و PO تشکیل می شود، سپس PO با آب هیدرولیز می گردد.

 

واکنش کلروهیدرین: پروپیلن + Cl₂ + H₂O → کلروهیدرین پروپیلن → PO + HCl (دما: 50-60°C، کاتالیست: بدون).
هیدرولیز PO: PO + H₂O → PG (دما: 150-180°C، کاتالیست: رزین تبادل یونی یا اسید سولفوریک، بازده: 90-95%).
خالص سازی: تقطیر برای جداسازی PG (99.5% خلوص) از دی پروپیلن گلیکول (DPG).

  • مزایا: ارزان، مقیاس پذیر.
  • معایب: تولید HCl آلاینده، مصرف آب بالا.

 

بیشتر بخوانید: پروپیلن گلیکول در عطرسازی

 

فرآیند هیدروپراکسید (Hydroperoxide Process)

 

شامل زیرفرآیندهایی مانند آنترا کینون (Anthraquinone) توسط BASF و Dow، و تیز-بوتیل الکل (tert-Butyl Alcohol) توسط LyondellBasell است. هیدروژن پراکسید یا هیدروپراکسیدهای آلی با پروپیلن واکنش می دهند.

اکسیداسیون: پروپیلن + H₂O₂ → PO (دما: 90-120°C، کاتالیست: تیتانیوم سیللیکالیت).
هیدرولیز و خالص سازی: مشابه کلروهیدرین.

  • مزایا: بازده بالا (98%)، آلودگی کمتر.
  • معایب: هزینه هیدروژن پراکسید بالا.

 

بیشتر بخوانید: پروپیلن گلیکول در داروسازی

 

فرآیند استایرن مونومر (Styrene Monomer Process)

 

توسط LyondellBasell و Shell استفاده می شود. PO و استایرن همزمان تولید می شوند.

اکسیداسیون مشترک: ایزوبوتیل بنزن + O₂ → هیدروپراکسید → PO + استایرن.
هیدرولیز: PO → PG.

 

فرآیند کومن هیدروپراکسید (Cumene Hydroperoxide Process)

 

تولید کننده پروپیلن گلیکول Sumitomo Chemicals. مشابه فرآیند فنول-استون، اما برای PO.

کومن + O₂ → کومن هیدروپراکسید → PO + فنول/استون.

 

بیشتر بخوانید: تفاوت گلیسیرین و پروپیلن گلیکول

 

جدول مقایسه روش های تولید PO (برای PG)

 

روششرکت های اصلیبازده PO (%)آلودگی اصلیهزینه تقریبی (دلار/تن PG)کاربرد صنعتی
کلروهیدرینDow Chemical90-95HCl,Cl₂1500-1800صنعتی/غذایی
آنترا کینونBASF, Dow95-98کم1600-2000صنعتی
تیز-بوتیل الکلLyondellBasell92-96TBHP1700-1900صنعتی
استایرن مونومرShell, LyondellBasell90-94استایرن1600-1900صنعتی
کومن هیدروپراکسیدSumitomo93-97فنول/استون1800-2200صنعتی

 

روش های نوین و زیستی تولید پروپیلن گلیکول

 

با افزایش تولید بیودیزل، گلیسیرین ارزان (100-200 دلار/تن) به عنوان خوراک سبز برجسته شده است. این روش ها پایدارترند و CO₂ کمتری تولید می کنند.

 

روش های نوین و زیستی تولید پروپیلن گلیکول
روش های نوین و زیستی تولید پروپیلن گلیکول

 

بیشتر بخوانید: تفاوت پروپیلن گلیکول و اتیلن گلیکول

 

هیدروژنولیز گلیسرول (Hydrogenolysis of Glycerol)

 

رایج ترین مسیر زیستی، تجاری شده توسط شرکت هایی مانند UOP و Davy Process. گلیسرول (از بیودیزل) با هیدروژن واکنش می دهد.

 

پیش‌تصفیه: خالص سازی گلیسرول خام (حذف الکل/نمک، 90% خلوص).
هیدروژنولیز: C₃H₈O₃ + H₂ → PG + H₂O (دما: 180-250°C، فشار: 10-30 بار، کاتالیست: Cu-Cr یا Ni، بازده: 90-95%). مسیر دو مرحله: دهیدراتاسیون به acetol، سپس هیدروژناسیون.
خالص سازی: تقطیر واکنشی برای جداسازی PG (99.8% خلوص).

  • مزایا: ارزان (MSP: ۱۹۹۱ دلار/تن)، سبز.
  • معایب: وابستگی به هیدروژن (اگر فسیلی باشد، غیرزیستی).

 

بیشتر بخوانید: مونو پروپیلن گلیکول خوراکی

 

از اسید لاکتیک (Via Lactic Acid)

 

از تخمیر ذرت یا نیشکر، توسط دانشگاه ویسکانسین توسعه یافته.

تخمیر: گلوکز → لاکتیک اسید (LA، بازده: 90%).
کاهش: LA → PG (کاتالیست: Ru، دما: 200°C، هیدروژن).

  • مزایا: GHG: 1.24 kgCO₂/kg PG، اقتصادی.
  • معایب: نیاز به جداسازی LA.

 

تخمیر مستقیم (Direct Fermentation)

 

از قندها با میکروارگانیسم های مهندسی شده (مانند E. coli).

فرآیند بیولوژیکی: گلوکز → PG (بازده: 80-90%، دما: 30-40°C).
خالص سازی: فیلتراسیون و تقطیر.

  • مزایا: بدون هیدروژن.
  • معایب:مقیاس کوچک، بازده پایین.

 

بیشتر بخوانید: پروپیلن گلیکول در الکل و شوینده ها

 

از سوربیتول یا مانیtol (Via Sorbitol or Mannitol)

 

کاهش قندها به دی ال ها.

مراحل کلیدی: سوربیتول → PG (هیدروژناسیون کاتالیستی).

 

جدول مقایسه روش های زیستی

 

روشخوراک اصلیبازده PG (%)GHG (kgCO₂/kg)(دلار/تن) MSPTRL (سطح آمادگی فناوری)
هیدروژنولیز گلیسرولگلیسرول90-951.5-2.01900.2000(تجاری) 9
از اسید لاکتیکذرت/نیشکر85-901.241991(نیمه‌تجاری) 7-8
تخمیر مستقیمقندها80-90<1.02200-2500(آزمایشگاهی) 5-6
از سوربیتولسوربیتول85-921.52100(پایلوت) 6

 

TRL بر اساس 2024، MSP: حداقل قیمت فروش.

 

چالش ها و آینده تولید پروپیلن گلیکول

 

چالش ها: هزینه هیدروژن در روش های زیستی، آلودگی در سنتی ها.

آینده: ادغام هیدروژن سبز و فرآیندهای مدولار (مانند thyssenkrupp).

 

چالش ها و آینده تولید پروپیلن گلیکول
چالش ها و آینده تولید پروپیلن گلیکول

 

بیشتر بخوانید: مزایای پروپیلن گلیکول برای مو

 

عوارض پروپیلن گلیکول

 

پروپیلن گلیکول (PG) به عنوان یک ماده ایمن (GRAS) توسط FDA شناخته شده و در بیش از 4000 محصول غذایی، دارویی و آرایشی استفاده می شود. با این حال، عوارض جانبی نادر اما قابل توجهی در شرایط خاص (مصرف بالا، حساسیت فردی، یا استفاده نادرست) گزارش شده است.

 

عوارض پروپیلن گلیکول
عوارض پروپیلن گلیکول

 

عوارض پوستی و آلرژیک (Dermal & Allergic Reactions)

 

پروپیلن گلیکول شایع ترین علت درماتیت تماسی تحریکی و درماتیت تماسی آلرژیک در محصولات موضعی است (شیوع: 1–2% در تست پچ).

 

درماتیت تماسی تحریکی (Irritant Contact Dermatitis)

 

علائم: قرمزی، سوزش، خارش، خشکی پوست
محل شایع: صورت، دست، نواحی حساس
مکانیسم: جذب آب از لایه شاخی پوست → اختلال در سد پوستی
شدت: خفیف تا متوسط، برگشت پذیر

 

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic Contact Dermatitis)

 

علائم: اگزما، کهیر، تاول، تورم
مکانیسم: واکنش تأخیری نوع IV (حساسیت سلولی)
شیوع: 0.8–3.5% در تست پچ (NACDG, 2022)
محصولات پرخطر: کرم ها، لوسیون ها، دئودورانت ها

 

عوارض سیستمیک در مصرف خوراکی (Systemic Effects – Oral Intake)

 

در دوزهای بالا (>25 گرم/روز) یا در بیماران کلیوی/کبدی، PG می تواند تجمع یابد.

 

اسیدوز متابولیک (Metabolic Acidosis)

 

مکانیسم: متابولیسم PG → لاکتیک اسید → کاهش pH خون
علائم: تنفس سریع، گیجی، کما
گروه پرخطر: نوزادان، بیماران IV با PG بالا (مثل لورازپام)

 

آسیب کلیوی (Renal Toxicity)

 

مکانیسم: اسیدوز → آسیب توبولی → AKI
شاخص: افزایش کراتینین، ادرار اسیدی

 

عوارض عصبی (Neurotoxicity)

 

  • علائم: تشنج، کما، اختلال هوشیاری
  • مکانیسم: نفوذ به CNS در دوز بالا

 

عوارض در استنشاق (Inhalation Risks)

 

در ویپ (e-cigarette) و اسپری ها، پروپیلن گلیکول می تواند باعث تحریک تنفسی شود.

 

تحریک راه های تنفسی (Respiratory Irritation)

 

علائم: سرفه، گلودرد، تنگی نفس
مکانیسم: جذب رطوبت در مخاط → التهاب

 

آسم و برونکواسپاسم (Asthma & Bronchospasm)

 

گروه پرخطر: بیماران آسماتیک

 

عوارض در کودکان و نوزادان (Pediatric Risks)

 

کودکان به دلیل وزن کم و متابولیسم ناکامل، حساس ترند.

 

سندرم پروپیلن گلیکول در نوزادان (PG Toxicity Syndrome)

 

علائم: تشنج، آپنه، برادی کاردی، کلاپس
محصول پرخطر: شربت های دارویی (مثل ویتامین D)

 

عوارض در حیوانات و آزمایشگاهی (Animal & Lab Studies)

 

گونه: موش، خرگوش
دوز: >10 گرم/کیلو/روز
یافته: آسیب کبدی، کلیوی، کاهش وزن

 

جدول خلاصه عوارض بر اساس شدت و شیوع

شدتعارضهشیوعگروه پرخطر
شایعدرماتیت تماسی تحریکی1-2%کاربران موضعی
متوسطدرماتیت آلرژیک0.8–3.5%تست پچ مثبت
نادراسیدوز متابولیک<0.01%IV بالا، نوزاد
نادرتشنج<0.001%دوز بسیار بالا
وابسته به دوزتحریک تنفسی5–10% ویپآسماتیک

 

سوالات متداول

 

1 . رایج ترین روش تولید پروپیلن گلیکول چیست؟
هیدرولیز پروپیلن اکسید (PO) از فرآیند کلروهیدرین یا هیدروپراکسید (بیش از 90% تولید جهانی).

 

2. آیا روش زیستی برای تولید PG وجود دارد؟
بله، هیدروژنولیز گلیسرول (از بیودیزل) – ارزان، سبز و تجاری شده.

 

3. خوراک اصلی روش های سنتی تولید پروپیلن گلیکول چیست؟
پروپیلن (از نفت یا گاز طبیعی).

 

4. کدام روش تولید PG کمترین آلودگی را دارد؟
هیدروژنولیز گلیسرول با هیدروژن سبز (GHG < 1.5 kgCO₂/kg).

 

5. آیا PG قابل بازیافت است؟
بله، از طریق تقطیر واکنشی در فرآیندهای زیستی.

 

6. آیا پروپیلن گلیکول سمی است؟
در دوز معمول خیر (FDA: GRAS)، اما در دوز بالا (>25 گرم/روز) می تواند اسیدوز ایجاد کند.

 

7. شایع ترین عارضه پوستی PG چیست؟
درماتیت تماسی تحریکی (1–2% کاربران محصولات موضعی).

 

8. آیا ویپ با PG خطرناک است؟
در افراد حساس: تحریک تنفسی، سرفه، آسم.

 

9. آیا کودکان می توانند PG مصرف کنند؟
فقط در دوز پایین و تحت نظر پزشک – خطر تشنج در نوزادان با دوز بالا.

 

10. آیا PG سرطان زا است؟
خیر – هیچ شواهد معتبری (IARC, EPA) وجود ندارد.

Post a comment

Your email address will not be published.