لوگو

گلیسیرین خوراکی

گلیسیرین خوراکی

گلیسیرین خوراکی یک ماده شیمیایی است که به طور طبیعی در برخی از چربی ها و روغن ها یافت می شود و به عنوان یک ماده افزودنی در صنایع غذایی استفاده می شود. گلیسیرین خوراکی بی رنگ، بی بو و غیر سمی است که طعم شیرینی دارد. بدون افزودن شکر به محصولات غذایی شیرینی می بخشد زیرا الکل قند محسوب می شود.

 

گلیسیرین گیاهی
گلیسیرین گیاهی

 

استانداردهای بین المللی گلیسیرین خوراکی

 

استانداردهای بین المللی برای گلیسیرین خوراکی به منظور اطمینان از ایمنی و کیفیت آن برای مصرف انسانی تعیین شده اند. این استانداردها توسط سازمان های مختلف بین المللی و ملی تعریف می شوند که برخی از مهم ترین آنها عبارتند از:

 

استانداردهای معتبر:
USP (United States Pharmacopeia): مطابق با استانداردهای USP باید دارای حداقل 99.5% خلوص گلیسرول باشد، و مقادیر ناخالصی های مختلف مانند آب، کلریدها، سولفات ها و فلزات سنگین باید در محدوده خاصی باشند.

 

PhEur (European Pharmacopoeia): مشابه با USP، استانداردهای PhEur نیز کیفیت بالایی برای این ماده تعیین می کنند، با تمرکز بر خلوص، محتوای آب، و مقادیر دقیق ناخالصی ها.

 

FDA (Food and Drug Administration): در ایالات متحده، گلیسیرین خوراکی باید با استانداردهای FDA مطابقت داشته باشد، که شامل محدودیت هایی برای ناخالصی های خاص و تضمین خلوص ماده است.

 

JECFA (Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives): این کمیته استانداردهایی را برای افزودنی های غذایی تعیین می کند که شامل این ماده هم می شود. JECFA به مسائلی مانند خلوص، ایمنی و کاربردهای مختلف پرداخته است.

 

مشخصات کلیدی:
خلوص: گلیسیرین خوراکی باید حداقل خلوص 99.5% داشته باشد.
محتوای آب: محدودیت هایی برای میزان آب موجود وجود دارد تا از فساد جلوگیری شود.
ناخالصی ها: محدودیت های سخت گیرانه برای ناخالصی هایی مانند کلریدها، سولفات ها، فلزات سنگین (مثل سرب)، و گلیسرول های چند اتمی.
رنگ و بو: گلیسیرین باید بی رنگ و بدون بو باشد.
شیرینی: باید دارای خواص شیرین کننده مشخص باشد که برای استفاده در صنایع غذایی مناسب است.

 

استاندارد ملی ایران:
استاندارد 4028: این استاندارد به ویژگی ها و روش های آزمون گلیسیرین خوراکی در ایران اشاره دارد که با استانداردهای بین المللی همخوانی دارد. استفاده از گلیسیرین خوراکی که با این استانداردها مطابقت دارد، اطمینان می دهد که محصول نهایی برای مصرف انسانی ایمن و با کیفیت است.

 

روش تولید گلیسیرین خوراکی

 

تولید گلیسیرین خوراکی معمولاً شامل چندین مرحله است که به منابع اولیه و روش های خاص فرآوری بستگی دارد. در اینجا یک نگاه کلی به فرآیند تولید گلیسیرین خوراکی ارائه می دهم:

 

مراحل تولید:

انتخاب مواد اولیه:
روغن های گیاهی: مانند روغن سویا، نارگیل یا پالم که منابع متداول برای تولید گلیسیرین خوراکی هستند.
چربی های حیوانی: اگرچه کمتر رایج است، اما می‌توان از چربی های حیوانی نیز استفاده کرد.

 

ترانس استریفیکاسیون (Transesterification):
این فرآیند شامل واکنش بین روغن ها یا چربی ها با الکل (معمولاً متانول) در حضور یک کاتالیزور (مانند هیدروکسید سدیم یا هیدروکسید پتاسیم) است. نتیجه این واکنش، تولید گلیسرول (گلیسیرین) و استرهای متیلی اسیدهای چرب (به عنوان بایو دیزل) است.

 

جداسازی:
پس از واکنش، گلیسرول از بایو دیزل جدا می شود. این معمولاً از طریق دکانتاسیون، سانتریفیوژ یا استخراج با حلال انجام می شود.

 

تصفیه:
فیلتراسیون: برای حذف ذرات جامد.
خنثی سازی: برای حذف کاتالیزورهای باقی مانده.
تقطیر: برای خالص سازی گلیسرول. گلیسرول خام ممکن است حاوی آب و ناخالصی های دیگر باشد که از طریق تقطیر تحت خلأ حذف می شوند.
دیونیزاسیون: برای حذف یون های ناخالصی.

 

تصفیه نهایی و استانداردسازی:
گلیسیرین باید به خلوص 99.5% یا بیشتر برسد تا برای مصارف خوراکی مناسب باشد. این شامل آزمایش های مختلف برای تعیین خلوص، میزان رطوبت، و سطح ناخالصی ها مانند فلزات سنگین، کلریدها و سولفات ها است.

 

بسته بندی:
گلیسیرین تصفیه شده در بسته‌بندی های مناسب برای نگهداری و توزیع قرار می‌گیرد، اغلب در بشکه ها یا مخازن بزرگ.

 

در هر مرحله از تولید، کنترل کیفیت برای اطمینان از ایمنی و خلوص گلیسیرین برای مصارف خوراکی ضروری است. تولیدکنندگان باید به استانداردهایی مانند USP و PhEur پایبند باشند تا محصولشان برای مصرف انسانی مناسب باشد. این فرآیند تولید می تواند با توجه به تکنولوژی های موجود، منابع اولیه و ضوابط محلی متفاوت باشد، اما اصول کلی تقریباً یکسان است.

 

کاربرد گلیسیرین خوراکی

 

کاربردهای گلیسیرین خوراکی شامل موارد زیر است:

 

نگهدارنده رطوبت: به عنوان یک هیومکتانت عمل می کند و به حفظ رطوبت در محصولات غذایی مانند کیک ها، شیرینی ها و نان ها کمک می کند.
شیرین کننده: حدود 60 درصد شیرینی ساکارز (شکر معمولی) را دارد و می تواند به عنوان یک جایگزین شیرین کننده در برخی از محصولات استفاده شود.
بهبود بافت: در برخی از محصولات غذایی برای بهبود بافت و نرمی استفاده می شود.
حلال: در برخی فرمولاسیون ها به عنوان حلال برای مواد دیگر به کار می رود.

 

گلیسیرین خوراکی باید از منابع قابل اعتماد و با کیفیت تهیه شود تا اطمینان حاصل شود که برای مصرف انسان بی خطر است. همچنین، مصرف بیش از حد آن می تواند عوارض جانبی مانند ناراحتی معده ایجاد کند، بنابراین باید در استفاده از آن اعتدال رعایت شود.

 

گلیسیرین در محصولات آرایشی
گلیسیرین در محصولات آرایشی

 

فرق گلیسیرین خوراکی و غیر خوراکی

 

گلیسیرین (گلیسرول) در دو نوع خوراکی و غیر خوراکی موجود است و تفاوت های اساسی بین این دو عبارتند از:

 

گلیسیرین خوراکی:

 

کیفیت و خلوص: باید دارای خلوص بالا باشد (معمولاً 99.5% یا بیشتر) تا برای مصرف انسانی ایمن باشد. این نوع معمولاً از منابع غذایی مانند روغن های گیاهی تولید می شود.
استانداردهای تولید: تحت نظارت سازمان های بهداشتی مانند FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا) تولید می شود و باید استانداردهای خاصی مانند USP (United States Pharmacopeia) یا BP (British Pharmacopoeia) را برآورده کند.
کاربردها: در صنایع غذایی به عنوان نگهدارنده رطوبت، شیرین کننده، و بهبود دهنده بافت استفاده می شود. همچنین در صنایع دارویی برای تولید داروهای خوراکی استفاده می شود.

 

گلیسیرین غیر خوراکی:

 

خلوص: ممکن است خلوص کمتری داشته باشد، چون برای مصارفی که نیاز به سطح بالایی از خلوص ندارند، تولید می شود.
منابع و فرآیند تولید: می تواند از منابع مختلفی مانند روغن های صنعتی یا مواد شیمیایی بازیافتی تولید شود که ممکن است حاوی ناخالصی هایی باشد که برای مصرف انسانی مناسب نیست.
کاربردها: در صنایع مختلف مانند صنایع شیمیایی، کشاورزی (به عنوان ضدیخ یا روان کننده)، و در تولید محصولات آرایشی و بهداشتی که برای استفاده موضعی هستند (نه مصرف خوراکی) استفاده می شود.
ناخالصی ها: ممکن است حاوی مواد شیمیایی یا ناخالصی هایی باشد که برای بدن انسان مضر یا سمی باشند.

 

به صورت خلاصه، تفاوت اصلی بین این دو در خلوص، استانداردهای تولید، و منابعی است که از آن تهیه می شوند. گلیسیرین خوراکی به دلیل کاربرد در مواد غذایی و دارویی، باید از خلوص و کیفیت بالایی برخوردار باشد، در حالی که گلیسیرین غیر خوراکی ممکن است برای کاربردهای صنعتی یا غیر خوراکی با استانداردهای کمتری تولید شود.

 

گلیسیرین خوراکی در عرقی جات

 

گلیسرین خوراکی در عرق کشمش یک محصول جانبی غیر سمی تخمیر است و مقدار کمی از آن در بیشتر شراب ها وجود دارد. گلیسیرین در عرق مایعی چسبناک، بی رنگ و بی بو است و به شراب بافتی کامل تر و دلپذیرتر می دهد. همچنین گلیسیرین شیرینی جزئی دارد که مثبت تلقی می شود، زیرا می تواند به صاف کردن سختی شراب کمک کند.

 

نوع انگور، رسیده بودن آن و نوع مخمری که با آن تخمیر شده است، می تواند بر میزان گلیسرول یک شراب تأثیر بگذارد. سطح دما و نیتروژن نیز می تواند تأثیر داشته باشد. گلیسرول نیز به عنوان افزودنی برای افزایش ویسکوزیته و شیرینی در دسترس شراب سازان خانگی است. با این حال، طبق TTB، اضافه کردن گلیسرول اضافی به شراب تجاری قانونی نیست.

 

سایر محصولات الکلی ممکن است مقادیر محدودی گلیسرول خوراکی اضافه شده را مجاز کنند و به عنوان یک شیرین کننده در محصولات لبنی، شیرینی ها، مرباها و نوشابه های انرژی زا استفاده می شود. همچنین می توان آن را به عنوان غلیظ کننده غذا یا برای مرطوب نگه داشتن غذا اضافه کرد.

 

گلیسیرین خوراکی برای قنادی

 

گلیسیرین خوراکی در قنادی کاربردهای متنوعی دارد که به بهبود کیفیت و نگهداری محصولات کمک می کند. در اینجا برخی از کاربردهای اصلی آن در قنادی ذکر شده است:

 

کاربردهای گلیسیرین خوراکی در قنادی:

 

نگهداری رطوبت: به عنوان یک هیومکتانت عمل می کند و به حفظ رطوبت در کیک ها، شیرینی ها و نان ها کمک می کند. این باعث می شود که محصولات پخته شده تازه تر و نرم تر بمانند.

 

بهبود بافت: می تواند بافت شیرینی ها را بهبود بخشد، به طوری که نرم تر و لطیف تر باشند. این خصوصاً در تهیه خمیرهای فوندانت و مارزیپان مفید است، جایی که به انعطاف پذیری و نرمی خمیر کمک می کند.

 

جلوگیری از کریستالیزاسیون: در آب نبات ها و شربت ها، می تواند به جلوگیری از تشکیل کریستال های شکر کمک کند، به این ترتیب بافت یکدست و صافی به آنها می دهد.

 

افزایش زمان ماندگاری: با کاهش سرعت خشک شدن محصولات، می تواند به افزایش عمر قفسه ای شیرینی جات کمک کند.

 

شیرین کننده: این ماده شیرین است (حدود 60% شیرین تر از ساکارز) و می تواند به عنوان یک جایگزین شیرین کننده در برخی از دستورها استفاده شود، به ویژه در محصولاتی که نیاز به کاهش محتوای قند دارند.

 

نحوه استفاده:

 

مقدار دقیق: مقدار استفاده بستگی به دستور پخت خاص دارد. معمولاً از چند قطره تا چند قاشق چای خوری در هر دستور متغیر است. استفاده بیش از حد می تواند بافت محصول را خیلی نرم یا چسبناک کند.

 

ترکیب با دیگر مواد: اغلب با آب، شربت ذرت، یا دیگر مواد مرطوب کننده ترکیب می شود تا اثر خود را نشان دهد.
در خمیرها: برای خمیرهای فوندانت و مارزیپان، به نسبت کمی (معمولاً چند قطره به ازای هر 500 گرم خمیر) اضافه می شود تا نرمی و انعطاف پذیری خمیر را افزایش دهد.

 

استفاده از گلیسیرین خوراکی در قنادی باید با دقت انجام شود تا بهترین نتیجه حاصل شود. همچنین، اطمینان حاصل کنید که نوع خوراکی با کیفیت بالا و مناسب برای مصرف انسانی استفاده می شود.

 

گلیسیرین خوراکی برای پوست

 

گلیسیرین خوراکی، به دلیل خواص مرطوب کننده و هیومکتانت (جذب کننده رطوبت) خود، می تواند برای مراقبت از پوست بسیار مفید باشد. در اینجا چند کاربرد اصلی آن برای پوست ذکر شده است:

 

فواید گلیسیرین خوراکی برای پوست:

 

مرطوب کننده: به جذب و نگهداری رطوبت در پوست کمک می کند که باعث می شود پوست نرم تر و هیدراته به نظر برسد. این ویژگی برای افراد با پوست خشک بسیار مفید است.
نرم کننده: به عنوان یک نرم کننده عمل می کند، به این معنی که لایه های بالایی پوست را نرم و لطیف می کند.
ترمیم: می تواند به ترمیم سریع تر پوست آسیب دیده کمک کند، زیرا رطوبت را حفظ کرده و از خشکی بیش از حد جلوگیری می کند.

 

ضد پیری: با حفظ رطوبت پوست، ممکن است به کاهش ظاهر چین و چروک و خطوط ریز کمک کند، به این ترتیب پوست جوان تر به نظر می رسد.
محافظت از پوست: می تواند به عنوان یک سد محافظ عمل کند، جلوگیری از نفوذ مواد مضر به پوست.

 

نحوه مصرف گلیسیرین خوراکی:
مستقیم: می توانید آن را با آب مخلوط کنید (معمولاً با نسبت 1:10 گلیسیرین به آب) و به عنوان یک مرطوب کننده استفاده کنید.
در ترکیبات: می توانید آن را با مواد دیگر مانند عسل، آلوئه ورا، یا روغن های طبیعی مخلوط کنید تا ماسک های صورت یا مرطوب کننده های خانگی درست کنید.

 

گلیسیرین خوراکی برای یبوست

 

گلیسیرین خوراکی به دلیل خواص مرطوب کننده و نرم کنندگی خود، می تواند در کاهش یبوست مفید باشد. در اینجا نحوه استفاده برای این منظور و نکات مهمی که باید در نظر گرفته شوند، آورده شده است:

 

شیاف گلیسیرین: یکی از رایج ترین روش های استفاده برای یبوست، استفاده از شیاف های گلیسیرین است. این شیاف ها به طور خاص برای تحریک حرکات روده و نرم کردن مدفوع طراحی شده اند. شما می توانید این شیاف ها را از داروخانه ها تهیه کنید.

 

گلیسیرین خوراکی مایع: برخی افراد از گلیسیرین خوراکی مایع به صورت خوراکی استفاده می کنند، اما این روش کمتر رایج است و نیاز به احتیاط بیشتری دارد. معمولاً یک قاشق چایخوری در یک لیوان آب رقیق شده و سپس مصرف می شود. اما برای این استفاده، باید با یک متخصص پزشکی مشورت کرد تا دوز مناسب و ایمنی آن تایید شود.

 

قبل از شروع هرگونه درمان خانگی برای یبوست، به ویژه اگر یبوست مزمن یا شدید باشد، با پزشک خود مشورت کنید. گلیسیرین می تواند به عنوان یک راه حل کوتاه مدت مفید باشد، اما ممکن است نیاز به درمان های دیگری باشد. مصرف بیش از حد می تواند عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، اسهال یا حتی تداخلات دارویی ایجاد کند. بنابراین، دوز و نحوه استفاده باید با دقت انجام شود.

 

استفاده مکرر از آن یا هر ملین دیگر می تواند باعث وابستگی شود و در نهایت ممکن است عملکرد طبیعی روده را مختل کند. بهتر است این روش ها به عنوان درمان های کوتاه مدت استفاده شوند. به جای وابستگی به ملین ها، تغییرات در رژیم غذایی (افزایش فیبر)، مصرف آب کافی، ورزش منظم و تنظیم عادات اجابت مزاج باید در نظر گرفته شود.

 

استفاده برای یبوست باید با احتیاط و تحت نظارت یا توصیه پزشکی باشد تا از عوارض جانبی جلوگیری شود و به بهبود طولانی مدت کمک کند.

 

طرز تهیه گلیسیرین خوراکی خانگی

 

برای ساخت گلیسیرین خوراکی در خانه ابتدا روغن نارگیل و زیتون را در یک قابلمه با هم ترکیب کنید. 1 فنجان (200 گرم) روغن نارگیل و 1 فنجان (240 میلی لیتر) روغن زیتون را به یک قابلمه بزرگ اضافه کنید. این دو را برای مدت کوتاهی با هم مخلوط کنید، اگرچه تا زمانی که حرارت نبینند کاملاً با هم مخلوط نمی شوند. می توانید روغن نخل، گیاهی، سویا یا جوجوبا را جایگزین روغن نارگیل و زیتون کنید.

 

روغن ها را روی حرارت زیاد کنید. قابلمه را با روغن ها روی اجاق گاز قرار دهید. حرارت را زیاد کنید و اجازه دهید مخلوط به مدت 1 یا 2 دقیقه یا تا زمانی که روغن نارگیل شروع به ذوب شدن کند گرم شود.

 

حتماً از عینک ایمنی، دستکش لاستیکی و ماسک صورت استفاده کنید تا از خود در برابر دمای بالا و شیره ای که در مرحله بعدی استفاده خواهید کرد محافظت کنید. پوشیدن شلوار بلند و لباس آستین بلند نیز ایده خوبی است.

 

فواید گلیسیرین برای مو
فواید گلیسیرین برای مو

 

لیمو و آب را با هم مخلوط کنید. در حالی که روغن ها در حال گرم شدن هستند، 2 قاشق غذاخوری (30 گرم) لیمو را به 1 فنجان (240 میلی لیتر) آب در یک ظرف شیشه ای ایمن اضافه کنید. لیمو را حتماً در آب بیفزایید و نه برعکس، زیرا افزودن آب به لیمو باعث می شود که لیمو از ظرف منبسط شود.

 

مخلوط لیمو را داخل روغن ها هم بزنید. بعد از اینکه لیمو و آب را مخلوط کردید، مخلوط را با احتیاط داخل روغن های قابلمه بریزید. خوب مخلوط کنید تا مطمئن شوید که مواد کاملا با هم ترکیب شده اند. به این ترتیب شما شربت گلیسیرین خوراکی را در منزل تهیه کرده اید.

 

عوارض گلیسیرین خوراکی

 

FDA بیان می کند که گلیسیرین خوراکی برای مصرف انسان بی خطر است، اگرچه ممکن است به این ماده حساسیت داشته باشد. برای گربه ها، سگ ها و سایر حیوانات خانگی به طور ایمن تحمل می شود و می توان آن را متابولیزه کرد و به عنوان منبع انرژی بدون به خطر انداختن سلامت آنها استفاده کرد.

 

واکنش آلرژیک، مانند بثورات پوستی، خارش و قرمزی پوست، تورم، تاول یا پوسته پوسته شدن پوست با یا بدون تب، خس خس سینه، سفتی در قفسه سینه یا گلو، مشکل در تنفس، بلع یا صحبت کردن، گرفتگی صدا غیر معمول یا تورم دهان، صورت، لب ها، زبان یا گلو می تواند از عوارض خوردن گلیسیرین غیر خوراکی باشد.

 

این ماده در آب و الکل حل می شود اما در روغن حل نمی شود و باید به صورت سرد در آماده سازی شما استفاده شود. آن را گرم نکنید و در شمع ها قرار ندهید. برای مصارف آرایشی، این ماده همیشه باید رقیق شود تا از تحریکات پوستی جلوگیری شود.

 

ماندگاری گلیسیرین 24 ماه است و از نظر شیمیایی و میکروبیولوژیکی پایدار است اگر نزدیک دمای محیط نگهداری شود. این ماده باید در دمای زیر 100 درجه فارنهایت در ظرف دربسته 24 ماه است.

 

قیمت گلیسیرین خوراکی

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اینکه گلیسیرین خوراکی از کجا بخرم، می توانید با شرکت آرکا شیمی گستر سپیدار وارد کننده مواد اولیه دارویی آرایشی و بهداشتی در ارتباط باشید.

 

منابع:

www.healthline.com

www.nutrientsreview.com

Post a comment

Your email address will not be published.