گلیسرول چیست و چه کاربردی دارد؟

گلیسرول چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

گلیسرول یا گلیسیرین به عنوان یک ماده معطرکننده، عامل حالت دهنده مو، مرطوب کننده، عامل مراقبت از دهان، داروی مراقبت از سلامت دهان، محافظ پوست، عامل حالت دهنده پوست و مرطوب کننده، و عامل کاهش دهنده ویسکوزیته عمل می کند. گلیسیرین به عنوان یک ماده آرایشی در غلظت های مختلف بی خطر است.

گلیسرول چیست

گلیسرول یک ترکیب آلی است که به عنوان یک الکل سه عاملی شناخته می شود. نام علمی آن 1،2،3-پروپان‌ تر‌ی اُل است و فرمول شیمیایی اش C₃H₅(OH)₃ می باشد. این ماده به صورت مایعی شفاف، بی رنگ، بی بو و با طعمی کمی شیرین ظاهر می شود و خاصیت ویسکوزیته (چسبندگی) بالایی دارد. گلیسرول به دلیل داشتن سه گروه هیدروکسیل (-OH) در ساختار خود، قابلیت حل شدن در آب و الکل را دارد و به همین دلیل به عنوان یک ماده مرطوب کننده (هومکتانت) شناخته می شود.

در طبیعت، به صورت بخشی از مولکول های چربی (تری گلیسیریدها) در بدن موجودات زنده وجود دارد و از هیدرولیز چربی ها و روغن ها به دست می آید. به طور خلاصه، یک ماده چندکاره است که در بسیاری از محصولات روزمره مثل لوازم آرایشی، داروها و مواد غذایی کاربرد دارد.

گلیسرول به طور طبیعی در تمام حیوانات و مواد گیاهی به صورت ترکیبی به عنوان گلیسرید در چربی ها و روغن ها یا در فضاهای درون سلولی به عنوان لیپید وجود دارد. لیپیدها ترکیبات چرب، مومی یا روغنی هستند که در حلالهای آلی محلول و در حلالهای قطبی مانند آب نامحلول هستند.

گلیسیرین طبیعی مشتق شده از گیاهان و حیوانات و گلیسرول مصنوعی که از منابع غیر تری گلیسیرید به دست می آید وجود دارد. بنابراین این ماده را در نوع طبیعی و مصنوعی دسته بندی می کنند.

خواص گلیسرول

خواص گلیسرول به دو دسته اصلی، یعنی خواص فیزیکی و خواص شیمیایی، تقسیم می شود. در ادامه به طور خلاصه و دقیق توضیح می دهم:

خواص فیزیکی:
شکل و ظاهر: مایعی شفاف، بی رنگ و ویسکوز (غلیظ).
طعم: کمی شیرین.
بو: بی بو.
نقطه جوش: حدود 290 درجه سانتی گراد (در فشار اتمسفری).
نقطه ذوب: حدود 18 درجه سانتی گراد.
چگالی: 1.261 گرم بر سانتی متر مکعب (در دمای 20 درجه سانتی گراد).
حلالیت: به خوبی در آب و الکل حل می شود، اما در حلال های غیرقطبی مثل بنزن یا اتر تقریباً نامحلول است.
ویسکوزیته: بالا، که به دلیل پیوندهای هیدروژنی قوی بین مولکول هایش است.
خاصیت مرطوب کنندگی: توانایی جذب رطوبت از محیط (هومکتانت).

خواص شیمیایی:
الکل سه عاملی: دارای سه گروه هیدروکسیل (-OH) است که آن را واکنش پذیر می کند.
پایداری: در شرایط عادی پایدار است و به راحتی تجزیه نمی شود.
واکنش پذیری:
می تواند با اسیدها واکنش داده و استرها (مثل تری گلیسیریدها) را تشکیل دهد.
در حضور کاتالیزور و حرارت، اکسید می شود و موادی مثل گلیسرآلدهید تولید می کند.
با بازها واکنش داده و نمک هایی مثل گلیسرات ها تشکیل می دهد.
قابلیت دهیدراته شدن: در حضور اسیدهای قوی و گرما، به آکرولئین (یک آلدهید با بوی تند) تبدیل می شود.

این خواص باعث شده گلیسرول در صنایع مختلف، از تولید صابون و کرم های پوستی گرفته تا مواد منفجره (مثل نیتروگلیسیرین)، کاربرد گسترده ای داشته باشد.

جدول 1. خواص شیمیایی و فیزیکی گلیسرول.

گلیسرول دارای خواص حلالی مشابه آب و الکل های آلیفاتیک ساده است. این ماده شیمیایی کاملاً با آب، متانول، اتانول و ایزومرهای پروپانول، بوتانول و پنتانول قابل اختلاط است. این ماده همچنین به طور کامل با فنل، گلیکول، پروپاندیول ها، آمین ها و ترکیبات هتروسیکلیک حاوی یک اتم نیتروژن در حلقه (مانند پیریدین، کینولین) قابل اختلاط است.

گلیسرول در استون، دی اتیل اتر و دی اکسان کمتر محلول است و تقریباً در هیدروکربن ها، الکل های آلیفاتیک با زنجیره بلند، روغن های چرب و حلال های هالوژنه مانند کلروفرم نامحلول است.

روش ساخت گلیسرول

گلیسیرین طبیعی به عنوان یک محصول جانبی در هیدرولیز چربی ها و روغن ها به دست می آید. روش های متعددی برای ساخت مصنوعی این ماده وجود دارد. مواد اولیه برای تولید مصنوعی گلیسرول شامل آلیل کلرید، آکرولئین، پروپیلن اکسید، قندها، پلی الکل های خاص، چربی ها یا اپی کلروهیدرین است.

در روش اول، آلیل کلرید با هیپوکلریت اکسید ترکیب می شود تا دی کلروهیدرین تولید کند، که سپس بدون جداسازی، با بسته شدن حلقه با هیدروکسید کلسیم یا هیدروکسید سدیم به اپی کلروهیدرین تبدیل می شود.

اپی کلروهیدرین با حرارت دادن در دمای 80 تا 200 درجه سانتی گراد با محلول آبی 10 تا 15 درصد هیدروکسید سدیم یا کربنات سدیم در فشار اتمسفر یا فشار بیش از حد هیدرولیز می شود تا گلیسیرین تولید کند. بازده گلیسیرین، محاسبه شده از آلیل کلرید، 98٪ است، به عنوان محلول رقیق (10٪ – 25٪) حاوی 5٪ تا 10٪ کلرید سدیم و کمتر از 2٪ ناخالصی های دیگر.

محلول آبی گلیسرول در یک کارخانه تبخیر چند مرحله ای، در خلاء متمرکز می شود تا غلظت گلیسیرین بیش از 75٪ پس از جداسازی کلرید سدیم رسوب شده تولید شود. سپس محلول گلیسیرین در خلاء زیاد تقطیر می شود و آب همزمان با تقطیر با تراکم جدا می شود. سپس با کربن اکتیو، ناخالصی های رنگی و مواد بدبوی آن حذف می شود.

روش دوم شامل اکسیژن رسانی پروپن به آکرولئین است که تحت شرایط Meerwein-Ponndorf-Verley کاهش می یابد تا آلیل الکل تولید شود. کاهش Meerwein-Ponndorf-Verley در شیمی آلی کاهش کتون‌ها و آلدئیدها به الکل‌های مربوطه با استفاده از کاتالیز آلکوکسید آلومینیوم در حضور یک الکل قربانی است.

Meerwein–Ponndorf–Verley reduction

سپس آلیل الکل با پراکسید هیدروژن ( آب اکسیژنه ) اپوکسید می شود و گلیسیدول حاصل هیدرولیز می شود تا گلیسیرین تولید کند. استاندارد های فرمول ملی داروسازی ایالات متحده بیان می کند که مقدار ناخالصی در گلیسیرین،  نمی تواند از 0.1٪ تجاوز کند. کل ناخالصی ها، از جمله دی اتیلن گلیکول و اتیلن گلیکول، نباید از 1٪ تجاوز کند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) خاطرنشان می کند که گلیسیرین محصول جانبی سوخت بیودیزل است که از گونه های گیاهی Jatropha تولید می شود. Jatropha از گیاهان گلدار از خانواده spurge، Euphorbiaceae است. این نام از کلمه یونانی ἰατρός (iatros) به معنای “پزشک” گرفته شده است.

این احتمال وجود دارد که ناخالصی های سمی، از جمله استرهای فوربول، در گلیسرول تولید شده از این طریق وجود داشته باشد.

آزمایش های ناخالصی مرسوم ممکن است این سموم را شناسایی نکنند، بنابراین این ماده از این منبع نباید در غذای انسان و حیوان، محصولات پزشکی، لوازم آرایشی و سایر محصولات تحت نظارت FDA استفاده شود. گلیسیرین 95% تا 99.5% خالص است. ناخالصی ها آب و سطوح کمی از پلی گلیسرول هستند.

کاربردهای گلیسرول چیست؟

گلیسرول به دلیل خواص منحصر به فردش (مثل مرطوب کنندگی، حلالیت و پایداری) در زمینه های مختلفی کاربرد دارد. در ادامه مهم ترین کاربردهای آن را به طور خلاصه و دسته بندی شده توضیح می دهم:

1. صنایع آرایشی و بهداشتی:
مرطوب کننده: در کرم ها، لوسیون ها و محصولات مراقبت از پوست برای حفظ رطوبت استفاده می شود.
صابون سازی: به عنوان ماده اولیه در تولید صابون گلیسیرینه که پوست را نرم می کند.
خمیردندان و دهانشویه: برای ایجاد بافت نرم و جلوگیری از خشک شدن محصول.

2. صنایع غذایی:
نگهدارنده و مرطوب کننده: در کیک، شیرینی، شکلات و آدامس برای حفظ تازگی و نرمی.
شیرین کننده: به عنوان جایگزین ملایم شکر در برخی محصولات.
امولسیفایر: برای مخلوط کردن موادی که به طور طبیعی با هم ترکیب نمی شوند (مثل آب و روغن).

3. صنایع دارویی:
پایه شربت ها: در شربت های دارویی (مثل شربت سرفه) برای طعم دهی و بافت دهی.
شیاف و کپسول: به عنوان ماده نرم کننده و حلال.
ضدعفونی کننده: در برخی فرمولاسیون ها به دلیل خاصیت ضدمیکروبی ملایم.

4. صنایع شیمیایی و صنعتی:
تولید نیتروگلیسیرین: ماده اصلی در ساخت مواد منفجره مثل دینامیت.
ضدیخ: در فرمولاسیون مایعات ضدیخ برای کاهش نقطه انجماد.
روان کننده: در ماشین آلات و تجهیزات صنعتی به عنوان لوبریکنت.

5. سایر کاربردها:
تولید پلاستیک و رزین: در ساخت پلیمرهایی مثل پلی استرها.
صنعت نساجی: برای نرم کردن پارچه ها و جلوگیری از خشک شدن الیاف.
جوهر و رنگ: به عنوان حلال یا ماده نگهدارنده در فرمولاسیون جوهر.
گلیسرول به دلیل غیرسمی بودن و سازگاری با محیط زیست، یک ماده بسیار پرکاربرد و همه کاره است

جدول 2. فراوانی و غلظت استفاده بر اساس مدت زمان و قرار گرفتن در معرض گلیسیرین

یک نظرسنجی توسط شورای محصولات مراقبت شخصی در مورد حداکثر غلظت استفاده از این ماده انجام شد. گزارش شده است که گلیسرول در غلظت های تا 79.2٪ در محصولات ، 99.4٪ در محصولات شستشو و 47.9٪ در محصولات رقیق شده برای حمام استفاده می شود.

تا 21 درصد در محصولات کودک، 40.6 درصد در لوسیون های چشم، 25 درصد در عطرها، 47.3 درصد در لوازم آرایش مو، 68.6 درصد در محصولات بهداشت دهان و دندان، 99.4 درصد در محصولات پاک کننده پوست و 17.9 درصد در محصولات ضد آفتاب استفاده می شود.

گزارش شده است که گلیسرول در محصولات آئروسل/اسپری استفاده می شود که شامل اسپری های مو با غلظت تا 30٪ (در محصولات اسپری پیشران با غلظت تا 10٪ و در محصولات اسپری پمپ تا 30٪)، دئودورانت های پمپ تا حداکثر 4٪ است.

محصولات صورت و گردن تا 10٪ ، محصولات بدن و دست تا 5٪ ، محصولات مرطوب کننده تا 3.3٪ و محصولات ضد آفتاب تا 10٪ (در محصولات اسپری پیشران تا 6٪ و در محصولات اسپری پمپ تا 10٪. این محصولات اسپری پیشران/پمپ احتمالاً قابل استنشاق هستند.

در عمل، 95% تا 99% از قطرات/ذرات رها شده از اسپری‌های آرایشی دارای قطر معادل آیرودینامیکی بیش از 10 میکرومتر هستند و اسپری‌های پیشران در مقایسه با اسپری‌های پمپ، کسر بیشتری از قطرات/ذرات کمتر از 10 میکرومتر تولید می‌کنند.

بنابراین، بیشتر قطرات/ذراتی که بطور تصادفی از اسپری‌های آرایشی استنشاق می‌شوند، در نواحی نازوفارنکس و برونش رسوب می‌کنند و به مقدار قابل توجهی وارد ریه‌ها نمی‌شوند.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد محصولات اسپری دئودورانت می‌توانند بخش‌های بزرگ‌تری از ذرات با قطرهای معادل آیرودینامیکی در محدوده‌ای که قابل تنفس در نظر گرفته می‌شوند آزاد کنند.

با این حال، اطلاعات کافی برای تعیین اینکه آیا در مقایسه با سایر اسپری‌های آرایشی، در اثر استفاده از اسپری‌های دئودورانت، بیشتر در معرض ریه قرار می‌گیرند یا خیر، کافی نیست.

کاربرد گلیسرول دارویی

گلیسرول در صنعت دارویی به دلیل خواص ویژه اش، از جمله غیرسمی بودن، مرطوب کنندگی، و قابلیت حلالیت، کاربردهای متنوعی دارد. در ادامه به طور خاص به کاربردهای دارویی و ویژگی های مرتبط با آن می پردازم:

پایه شربت های دارویی:
گلیسرول به عنوان یک ماده شیرین کننده ملایم و مرطوب کننده در شربت ها (مثل شربت های ضدسرفه) استفاده می شود. این کار هم طعم بهتری به دارو می دهد و هم از خشک شدن محصول جلوگیری می کند.

شیاف ها:
در تولید شیاف های دارویی (مثل شیاف های ملین یا ضددرد)، به عنوان ماده اصلی یا نرم کننده به کار می رود. خاصیت ملین آن به دلیل جذب آب و تحریک روده ها در درمان یبوست هم موثر است.

حلال و پایدارکننده:
به عنوان حلال در فرمولاسیون داروهای مایع و تزریقی استفاده می شود. همچنین به پایداری برخی ترکیبات دارویی حساس به رطوبت کمک می کند.

کپسول های ژلاتینی:
در ساخت پوسته کپسول های نرم (مثل کپسول های ویتامین E)، به عنوان نرم کننده اضافه می شود تا انعطاف پذیری پوسته حفظ شود.
محصولات موضعی:
در پمادها، کرم ها و ژل های دارویی، نقش مرطوب کننده و نرم کننده پوست را ایفا می کند و به جذب بهتر دارو در پوست کمک می کند.

ضدعفونی کننده ملایم:
به دلیل خاصیت ضدمیکروبی ضعیف، گاهی در ترکیبات ضدعفونی کننده یا نگهدارنده های دارویی به کار می رود.

گلیسیرین به صورت خوراکی و یا داخل وریدی برای کاهش فشار داخل جمجمه ناشی از شرایط مختلف پزشکی تجویز می شود. این ماده برای کاهش حجم مغز برای اعمال جراحی مغز و اعصاب استفاده شده است. همچنین به عنوان ماده فعال در محصولات ملین (به عنوان مثال، شیاف گلیسیرین) استفاده می شود.

گلیسرول به طور کلی برای مصرف انسانی بی خطر است و توسط سازمان های بهداشتی مثل FDA تأیید شده است. به حفظ رطوبت در محصولات دارویی کمک می کند و از خشک شدن آنها جلوگیری می کند. در دماهای معمولی واکنش پذیری کمی دارد و با اکثر ترکیبات دارویی سازگار است.

جذب، توزیع، متابولیسم و دفع

گلیسرول به سرعت از روده و معده جذب می شود، در فضای خارج سلولی توزیع می شود و از طریق کلیه دفع می شود. این ماده توسط گلیسرول کیناز، عمدتاً در کبد (90-80 درصد) و کلیه ها (10-20 درصد) به α-گلیسروفسفات فسفریله می شود و از طریق مسیرهای متابولیک استاندارد برای تشکیل گلوکز (گلوکونئوژنز) و گلیکوژن ترکیب می شود.

گلیسرول کیناز همچنین در مخاط روده، بافت چربی قهوه ای، بافت لنفاوی، ریه و پانکراس یافت می شود. این ماده همچنین ممکن است با اسیدهای چرب آزاد در کبد ترکیب شود و تری گلیسیرید (لیپوژنز) را تشکیل دهد که می تواند در بافت های چربی توزیع شود. نرخ گردش گلیسیرین با سطح گلیسیرین پلاسما نسبت مستقیم دارد.

گلیسرول به طور طبیعی در پلاسمای انسان وجود دارد. سطح طبیعی سرم در انسان بالغ بین 0.05 تا 0.1 میلی مول در لیتر است. دفع گلیسرول ادراری با غلظت گلیسرول پلاسما > 0.190 ± 0.327 mmol/L همراه است.

گلیسیرین خوراکی به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود و حداکثر غلظت سرمی در عرض 60 تا 90 دقیقه رخ می دهد. گلیسیرین در سراسر خون توزیع می شود. این ماده به طور کلی در مایعات چشمی ظاهر نمی شود.

با این حال، هنگامی که چشم ملتهب است، ممکن است وارد کیسه مداری شود. این ماده بیشتر از طریق فسفوریلاسیون کاتالیز شده توسط گلیسروکیناز و اکسیداسیون به دی هیدروکسی استون فسفات، با تبدیل نهایی و تبدیل نهایی به آب و کربن دی اکسید در مسیرهای گلیکولیز یا گلوکونئوژنز (عمدتاً در کبد) وارد چربی بدن می شود.

سنتز گلیسرول همچنین می تواند با اسیدهای چرب آزاد ترکیب شود و تری گلیسیرید را تشکیل دهد.

تقریباً 80 درصد متابولیسم این ماده در کبد و تقریباً 10 تا 20 درصد در کلیه انجام می شود.

متابولیسم این ماده به کربوهیدرات 4.3 کالری در گرم گلیسیرین تولید می کند.

بیشتر دوز خوراکی این ماده در عرض 2.5 ساعت متابولیزه می شود. در این مدت تقریباً 7 تا 14 درصد از دوز خوراکی این ماده بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.

گلیسرول خوراکی فشار اسمزی پلاسما را به حدی بالا می برد که آب از فضاهای خارج عروقی به داخل خون کشیده می شود.

اثر اسمزی گلیسیرین باعث کاهش فشار داخل چشمی (IOP) با کاهش حجم مایعات داخل چشمی به روشی کاملاً مستقل از مکانیسم های ورودی و خروجی طبیعی مایع چشمی می شود.

میزان کاهش IOP با دوز گلیسیرین و علت و درجه افزایش فشار متفاوت است. کاهش IOP در عرض 30 دقیقه تا 2 ساعت به حداکثر خود می رسد و ممکن است برای 4 تا 8 ساعت ادامه یابد.

به طور کلی، کاهش فشار داخل چشم زمانی بیشتر است که فشار داخل چشمی قبل از درمان بالا باشد. اثر اسمزی گلیسیرین ممکن است باعث کم آبی بافت و کاهش فشار مایع مغزی نخاعی شود. گلیسیرین فقط در افراد سالم که یک دوز خوراکی 1.5 گرم بر کیلوگرم یا کمتر را دریافت می کنند، ادرار بسیار کمی ایجاد می کند.

مصرف حاد گلیسرول (1 میلی لیتر بر کیلوگرم در آب) در بیماران مرد، منجر به افزایش گلیسرید پلاسما شد. در بیماران زن، تجویز خوراکی گلیسیرین (1 میلی لیتر بر کیلوگرم در آب) منجر به تغییری در غلظت گلیسرید پلاسما نمی شود.

هنگامی که گلیسیرین (1 میلی لیتر/کیلوگرم در روز در 3 دوز) به مدت 42 روز به صورت خوراکی تجویز شد، افزایش غلظت گلیسرید سرم در هر دو جنس مشاهده شد. با این حال، افزایش در مردان بیشتر بود.

هنگامی که این ماده به عنوان دارو استفاده می شود، گزارش شده است که عوارض جانبی پس از مصرف خوراکی گلیسیرین (دوز ارائه نشده) شامل سردرد خفیف، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، تشنگی و اسهال است.

سردرد ممکن است ناشی از کم آبی مغز باشد، که ممکن است با دراز کشیدن بیمار در طول درمان و بعد از درمان، از این کار جلوگیری یا تسکین می یابد. مایعات هیپوتونیک تشنگی و سردرد ناشی از اثر کم آبی گلیسیرین را تسکین می دهد.

در مجموع  گلیسیرین در شیوه های فعلی استفاده و غلظت که در این ارزیابی ایمنی توضیح داده شده است، بی‌خطر است.

کاربرد گلیسرول صنعتی

گلیسرول در صنایع مختلف به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی اش، مانند ویسکوزیته، پایداری و قابلیت واکنش پذیری، کاربردهای گسترده ای دارد. در ادامه به مهم ترین کاربردهای صنعتی آن اشاره می کنم:

تولید نیتروگلیسیرین:
گلیسرول با نیتریک اسید واکنش می دهد و نیتروگلیسیرین تولید می کند، که ماده اصلی در ساخت مواد منفجره مثل دینامیت و برخی داروهای قلبی (برای گشاد کردن عروق) است.

ضدیخ (Antifreeze):
به دلیل نقطه انجماد پایین و توانایی مخلوط شدن با آب، گلیسرول در فرمولاسیون مایعات ضدیخ برای خودروها و سیستم های خنک کننده استفاده می شود. این کاربرد به‌ویژه در ضدیخ های زیست سازگار (غیرسمی) رواج دارد.

روان کننده (Lubricant):
ویسکوزیته بالا آن را به یک روان کننده مناسب برای ماشین آلات صنعتی، قطعات مکانیکی و تجهیزات تبدیل کرده است. همچنین در فرآیندهای تولید که نیاز به کاهش اصطکاک است، به کار می رود.

تولید پلاستیک و رزین:
گلیسرول در ساخت پلیمرهایی مثل پلی استرها و رزین های آلکیدی استفاده می شود که در رنگ ها، پوشش ها و چسب ها کاربرد دارند.

صنعت نساجی:
به عنوان ماده نرم کننده و مرطوب کننده در فرآیند تولید پارچه و الیاف به کار می رود تا از شکنندگی و خشک شدن آنها جلوگیری کند.

تولید مواد شیمیایی دیگر:
گلیسرول به عنوان ماده اولیه برای سنتز ترکیباتی مثل پروپیلن گلیکول، اسیدهای چرب و گلیسرآلدهید در صنایع شیمیایی استفاده می شود.

جوهر و رنگ:
در فرمولاسیون جوهر چاپ و رنگ ها، گلیسرول به عنوان حلال یا ماده نگهدارنده برای جلوگیری از خشک شدن سریع به کار می رود.

فرآیندهای تخمیر صنعتی:
در تولید سوخت های زیستی (مثل بیواتانول) یا مواد شیمیایی از طریق تخمیر میکروبی، به عنوان منبع کربن برای میکروارگانیسم ها استفاده می شود. فراوانی، قیمت نسبتاً پایین و سازگاری با محیط زیست، گلیسرول را به یک ماده صنعتی ارزشمند تبدیل کرده است.

کاربردهای غذایی گلیسرول

گلیسرول در صنایع غذایی به دلیل خواصی مثل مرطوب کنندگی، شیرین کنندگی ملایم و توانایی امولسیون سازی، کاربردهای متنوعی دارد. این ماده به طور کلی ایمن (GRAS – Generally Recognized As Safe) شناخته شده است و توسط سازمان های بهداشتی مثل FDA برای مصرف غذایی تأیید شده است. در ادامه مهم ترین کاربردهای غذایی گلیسرول را توضیح می دهم:

گلیسرول به حفظ رطوبت در محصولات غذایی کمک می کند و از خشک شدن آنها جلوگیری می کند. مثلاً در کیک، نان، شیرینی، و پاستیل استفاده می شود تا بافت نرم و تازه ای داشته باشند.

طعم کمی شیرین گلیسرول باعث می شود در برخی محصولات مثل شکلات، آدامس و دسرها به عنوان جایگزین بخشی از شکر به کار رود، بدون اینکه کالری خیلی بالایی اضافه کند. به مخلوط شدن موادی که به طور طبیعی با هم ترکیب نمی شوند (مثل آب و روغن) کمک می کند. این خاصیت در تولید سس ها، مارگارین و کرم های خوراکی مفید است.

با جذب رطوبت و کاهش فعالیت آبی (Water Activity)، رشد میکروب ها را کند می کند و عمر مفید محصولاتی مثل کیک های بسته بندی شده یا میوه های خشک را افزایش می دهد.

ویسکوزیته بالای آن به غلیظ تر شدن بافت محصولاتی مثل بستنی، نوشیدنی ها و ژله کمک می کند و حس دهانی بهتری ایجاد می کند. در آبنبات ها و آجیل های روکش دار، به عنوان لایه ای براق و محافظ استفاده می شود تا ظاهر جذاب تری داشته باشند و رطوبت را حفظ کنند.

بستنی: از تشکیل کریستال های یخ جلوگیری می کند و بافت نرم تری به آن می دهد.
آدامس: به عنوان مرطوب کننده، از سفت شدن آدامس جلوگیری می کند.
محصولات کم کالری: در غذاهای رژیمی به جای شکر یا چربی استفاده می شود.

گلیسرول را از کجا تهیه کنیم؟

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فروش گلیسرول می توانید با کارشناسان مجموعه آرکا شیمی گستر سپیدار با شماره های 02182801442 و 09026715830 در تماس باشید.

منابع: