ویتامین C چیست و چه کاربردی دارد

ویتامین C چیست و چه کاربردی دارد

ویتامین C یا اسید اسکوربیک یک ماده مغذی است که بدن شما برای تشکیل رگ های خونی، غضروف، ماهیچه ها و کلاژن در استخوان ها به آن نیاز دارد. ویتامین C همچنین برای روند بهبودی بدن شما حیاتی است. ویتامین C معمولا به دلیل نقشش در حمایت از سیستم ایمنی بدن، به ویژه برای پیشگیری از عفونت هایی مانند سرماخوردگی شناخته شده است.

اما آیا می دانستید که اثرات سلامتی ویتامین C از کلاژن سازی تا پیشگیری از بیماری های چشمی را شامل می شود؟ در این مقاله به این موضوع می پردازیم که ویتامین C چیست و چه کاربردی دارد؟

ویتامین C چیست؟

ویتامین C که به نام اسید ال اسکوربیک نیز شناخته می شود، یک ویتامین محلول در آب و ریز مغذی ضروری است. به عنوان انسان، ما نمی‌توانیم ویتامین C را در بدن تولید کنیم، بنابراین باید از منابع غذایی، در درجه اول از میوه‌ها و سبزیجات تامین شود.

ویتامین C در روده کوچک جذب می شود و غلظت های بالایی در مغز، غدد فوق کلیوی، غده هیپوفیز، چشم ها، لکوسیت ها (نوعی گلبول سفید خون) و پوست ذخیره می شود.

کاربرد ویتامین C

ویتامین C به سلامت بدن کمک می کند، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و به سنتز کلاژن کمک می کند. ویتامین C به عنوان یک کوفاکتور برای آنزیم های دخیل در تنظیم رونویسی ژن و سنتز برخی انتقال دهنده های عصبی و هورمون ها عمل می کند.

در سیستم ایمنی، ویتامین سی از عملکرد سد اپیتلیال پشتیبانی می کند، سلول هایی که یک مانع فیزیکی در برابر عوامل بیماری زا ایجاد می کنند. ویتامین C ممکن است عملکرد گلبول های سفید مختلف را بهبود بخشد و در نتیجه میکروب ها را از بین ببرد.

ویتامین ث با خواص آنتی اکسیدانی خود می تواند رادیکال های آزاد را که ممکن است در اثر عوامل محیطی خاصی مانند قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی و اشعه ماوراء بنفش (UV) ایجاد شوند، خنثی کند. ویتامین C ممکن است با بازسازی (بازیافت و ترمیم) آنتی اکسیدان های دیگر مانند ویتامین E، عملکرد آنتی اکسیدانی را در بدن افزایش دهد.

ویتامین سی همچنین جذب آهن غیر هم را افزایش می دهد، نوعی آهن به راحتی در دستگاه گوارش جذب می شود. پوست حاوی غلظت بالایی از ویتامین C است که نشان می دهد این ویتامین در حفظ سلامت پوست نقش دارد.

ویتامین C را از کجا تهیه کنیم

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد خرید ویتامین C با شرکت آرکا شیمی گستر سپیدار در ارتباط باشید.

فواید ویتامین C برای سلامتی

تحقیقات، اثرات ویتامین C را بر شرایط و فرآیندهای مختلف سلامت در بدن، از جمله سلامت قلبی عروقی و پیشگیری از بیماری، سرطان، بیماری‌های چشمی، عملکرد سیستم ایمنی، سلامت شناختی، مدیریت قند خون و سلامت پوست مورد بررسی قرار داده است.

بیماری های قلبی عروقی: کمبود ویتامین C با خطر بالاتر مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی (CVD) مرتبط است. در گروه‌های خاصی، از جمله افرادی که سطح ویتامین سی پایینی دارند، مکمل‌های ویتامین C ممکن است عملکرد اندوتلیال و سطح فشار خون را که دو شاخص سلامت قلب و عروق هستند، بهبود بخشد.

سرطان: محققان به دنبال درک اثرات محافظتی ویتامین C در برابر سرطان بوده اند. مکمل ویتامین C ممکن است باعث بهبود سلامتی، کاهش درد و افزایش بقا در بیماران سرطانی شود. در بررسی نقش ویتامین ث در درمان سرطان، تجویز داخل وریدی با دوز بالا (IV) ویتامین سی با افزایش بقا در بیماران سرطانی پیشرفته در مقایسه با گروه شاهد همراه بود.

بیماری های چشمی: همراه با سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی آنتی‌اکسیدان، ویتامین C ممکن است پیشرفت دژنراسیون ماکولا مرتبط با افزایش سن و از دست دادن حدت بینایی (تیزبینی) را در افرادی که علائم این بیماری را نشان می‌دهند، کند کند. ویتامین سی همچنین ممکن است اثرات مفیدی بر ایجاد آب مروارید و رتینوپاتی دیابتی داشته باشد، با این حال، مطالعات بیشتری برای بررسی این اثرات مورد نیاز است.

عملکرد سیستم ایمنی

ویتامین C برای حمایت از عملکرد سلولی سیستم ایمنی ذاتی و سازگار شناخته شده است و کمبود این ویتامین ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد. مکمل ویتامین C معمولا برای پیشگیری و درمان عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی استفاده می شود.

تحقیقات نشان می دهد که با مصرف مداوم ویتامین ث، مدت سرماخوردگی ممکن است در بزرگسالان و کودکان کوتاه شود و شدت علائم ممکن است به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

سلامت شناختی: مطالعات به طور مداوم سطوح ویتامین C کمتری را در افراد دارای اختلال شناختی در مقایسه با افراد سالم نشان داده‌اند. در سیستم عصبی، ویتامین ث ممکن است برای بهبود انتقال عصبی، فرآیندی که در یادگیری، حافظه و حرکت دخیل است، استفاده شود.

استفاده از مکمل ویتامین سی در شرایط نورودژنراتیو مورد بررسی قرار گرفته است و مطالعات حیوانی نشان می دهد که ممکن است بروز بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید: اتیلن دی آمین تترا استیک اسید یا ادتا چیست

مدیریت قند خون: مکمل ویتامین C ممکن است سطح گلوکز خون (قند خون) را در افراد مبتلا به دیابت بهبود بخشد. یک متاآنالیز کارآزمایی هایی که استفاده از مکمل ویتامین سی را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مورد بررسی قرار می داد، نشان داد که ویتامین سی با کاهش سطح گلوکز خون ناشتا مرتبط است. جالب توجه است، یافته‌ها نشان می‌دهد که سایر آنتی‌اکسیدان‌ها (با یا بدون استفاده از ویتامین ث) تأثیرات ناچیزی بر نشانگرهای قند خون دارند.

سلامت پوست: ویتامین C نقش های مختلفی در حمایت از پوست سالم ایفا می کند، از جمله تقویت کلاژن سازی و خنثی کردن رادیکال های آزاد آسیب رسان، به ویژه هنگامی که در ترکیب با ویتامین E استفاده می شود که ممکن است برای رفع لکه های ناشی از سن و ملاسما مفید باشد، وضعیتی که با لکه های تیره و تغییر رنگ پوست مشخص می شود.

سرم ها و مرطوب کننده های ویتامین C موضعی به طور گسترده در دسترس هستند و ممکن است در کاهش برخی از علائم قابل مشاهده پیری از جمله لکه های تیره و خطوط ریز موثر باشند. اگر پوست حساس یا سایر بیماری های پوستی دارید، قبل از افزودن سرم ویتامین C به روتین مراقبت از پوست خود، با یک پزشک صحبت کنید.

علائم و نشانه های کمبود ویتامین C

کمبود ویتامین C ممکن است منجر به تعدادی از علائم و عوارض سلامتی مانند اختلال در سلامت ایمنی و افزایش آسیب پذیری در برابر عفونت ها شود. کمبود ویتامین ث تشکیل کلاژن را به خطر می اندازد، که به نوبه خود یکپارچگی ساختارهای حاوی کلاژن در رگ های خونی، استخوان ها، غشاهای مخاطی و پوست را مختل می کند.

در عرض 8 تا 12 هفته از مصرف ناکافی ویتامین سی، افراد ممکن است دچار اسکوربوت شوند که یک سندرم بالینی کمبود ویتامین ث است. اسکوربوت با علائم متعددی از جمله تورم لثه، بهبود ضعیف زخم، خونریزی (خونریزی داخلی ناشی از پارگی عروق خونی) و هیپرکراتوز (ضخیم شدن پوست) مشخص می شود.

عوامل خاصی ممکن است خطر کمبود ویتامین C را افزایش دهند، از جمله:

• الکلیسم یا بی اشتهایی
• مسن بودن
• برخی از شرایط سلامتی (به عنوان مثال، سوء جذب، اشکال خاصی از سرطان، افراد مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی تحت همودیالیز مزمن)
• برخی داروها (به عنوان مثال، آسپرین، کورتیکواستروئیدها، ایندومتاسین، داروهای ضد بارداری خوراکی، تتراسایکلین ها)
• شیرخوارانی که با شیر آب پز یا تبخیر شده تغذیه می شوند.
• پیوند کبد
• سیگار کشیدن رژیم های غذایی نامتغیر یا محدود (مثلاً به دلیل هوس غذایی، آلرژی های غذایی).

علاوه بر این، نیاز فردی به ویتامین سی ممکن است به دلیل عواملی مانند آلودگی هوا، عفونت‌ها و شرایطی که با التهاب و استرس اکسیداتیو مشخص می‌شوند افزایش یابد (به عنوان مثال، دیابت نوع 2، (4) آرتریت، آسم). با پزشک خود صحبت کنید تا مشخص کنید که آیا گنجاندن ویتامین ث بیشتر در رژیم غذایی و برنامه سلامتی شما ممکن است مفید باشد یا خیر.

منابع ویتامین C

مصرف منظم ویتامین C در رژیم غذایی برای حفظ سلامتی و جلوگیری از کمبود این ماده مغذی مورد نیاز است. منابع غذایی کامل ویتامین سی، مواد مغذی و فیتوکمیکال‌های اضافی مانند بیوفلاونوئیدها را فراهم می‌کنند، که ممکن است فراهمی زیستی ماده مغذی (نسبتی از ویتامینی که برای استفاده در گردش است) را افزایش دهد.

زمانی که نیاز فرد به ویتامین ث افزایش یابد یا دریافت از طریق منابع غذایی ناکافی باشد، ممکن است مکمل ویتامین سی در نظر گرفته شود.

ویتامین ث در چندین میوه و سبزیجات فراوان است، از جمله: فلفل دلمه ای، کلم بروکلی، طالبی، مرکبات (مانند پرتقال، گریپ فروت)، کیوی، توت فرنگی، گوجه فرنگی. اگر می‌خواهید ویتامین سی بیشتری در رژیم غذایی خود دریافت کنید، مهم است که توجه داشته باشید که گرما ممکن است ویتامین سی را از بین ببرد. برای حفظ ویتامین ث، مصرف محصولات خود را به‌صورت خام یا بخارپز در نظر بگیرید.

مکمل های ویتامین C

ادبیات علمی پیشنهاد کرده است که RDA برای ویتامین C ممکن است نیازهای بدن را برآورده نکند و سلامت مطلوب ممکن است به مکمل ویتامین سی نیاز داشته باشد. در صورت نیاز به دوزهای بالاتر، ویتامین ث را می توان به صورت خوراکی یا داخل وریدی تکمیل کرد.

تحقیقات نشان می دهد که مکمل های مصنوعی ویتامین ث ممکن است فراهمی زیستی قابل مقایسه ای با ویتامین سی موجود در غذا داشته باشند. یک مرور اثرات ویتامین سی مصنوعی، ویتامین سی مشتق شده از غذا و ترکیب ویتامین سی و بیوفلاونوئیدها را در آزمایشات انسانی مورد بررسی قرار داد.

یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که مصرف VITAMIN C در قرص‌ها، کپسول‌ها و محلول‌های مایع با منابع غذایی مورد استفاده در آزمایش‌ها (مانند کیوی، آب پرتقال، کلم بروکلی، تمشک) قابل مقایسه است.

علاوه بر این، این مطالعه شامل یک کارآزمایی انسانی مرتبط با مکمل ویتامین ث با بیوفلاونوئیدها بود که نشان داد مکمل ترکیبی به تنهایی دارای دسترسی زیستی قابل مقایسه با ویتامین سی است.

عوارض ویتامین C

در حالی که هیچ عارضه جانبی جدی از مصرف ویتامین سی به طور مداوم مشاهده نشده است، تحقیقات نشان می دهد که سطح بالای قابل تحمل مصرف ویتامین سی تقریباً 2 گرم در روز است. با مصرف داخل وریدی، عوارض جانبی ممکن است شامل گرگرفتگی، سردرد، حالت تهوع و سرگیجه باشد.

شایع ترین اثر نامطلوب گزارش شده از مکمل های خوراکی ویتامین سی، ناراحتی گوارشی، مانند اسهال و گرفتگی شکمی است که ممکن است در دوزهای بالاتر به دلیل اثر اسمزی آن در روده بزرگ رخ دهد. دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید تا مطمئن شوید که ویتامین سی زیادی مصرف نمی کنید.

جمع بندی

برای به دست آوردن این ماده مغذی ضروری، مهم است که غذاها یا مکمل های غنی از VITAMIN C را در رژیم غذایی خود بگنجانید. مزایای سلامتی ویتامین ث برای بیماری های قلبی عروقی، سرطان، بیماری های چشمی، عملکرد سیستم ایمنی، سلامت شناختی، سطح قند خون و سلامت پوست مشاهده شده است. اگر بیمار هستید، قبل از ایجاد هرگونه تغییر در برنامه سلامت یا مکمل خود، با پزشک یکپارچه مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.