فهرست مطالب
Toggle
گلیسیرین فنیکه برای گوش قطره دارویی است که برای تسکین درد، احتقان و تورم ناشی از التهاب گوش میانی (اوتیت میانی حاد) استفاده می شود. در صورتی که شنوایی شما به دلیل وجود جرم در گوش دچار مشکل شده است می توانید از گلیسیرین فنیکه استفاده کنید.
عفونت گوش، که به آن اوتیت نیز گفته می شود، یک بیماری شایع است که می تواند قسمت های مختلف گوش را تحت تأثیر قرار دهد. در اینجا جزئیات بیشتری در مورد انواع عفونت های گوش، علائم، علل و روش های درمان ارائه می دهم:
انواع عفونت گوش:
اوتیت خارجی (عفونت گوش خارجی): عفونت یا التهاب کانال گوش خارجی. شناگران بیشتر دچار این نوع عفونت می شوند، به همین دلیل به آن “گوش شناگران” نیز می گویند.
اوتیت میانی (عفونت گوش میانی): شایع ترین نوع عفونت گوش که فضای پشت پرده گوش را تحت تاثیر قرار می دهد. بیشتر در کودکان دیده می شود.
اوتیت داخلی: این نوع عفونت یا التهاب کمتر شایع است و می تواند به ساختارهای داخلی گوش مانند حلزون و دهلیز آسیب بزند.
علائم عفونت گوش:
درد گوش (از خفیف تا شدید)
کاهش شنوایی یا احساس پری در گوش
ترشح از گوش (ممکن است زرد، سبز یا خونی باشد)
تب، به ویژه در عفونت های گوش میانی
احساس سرگیجه یا عدم تعادل (در عفونت های گوش داخلی)
علل:
باکتری ها و ویروس ها: شایع ترین علت عفونت های گوش.
آلرژی ها یا سرماخوردگی: می تواند به انسداد لوله استاش منجر شود که به نوبه خود منجر به عفونت گوش میانی می شود.
محیط مرطوب: به ویژه در مورد اوتیت خارجی.
آسیب یا تحریک کانال گوش: می تواند راه را برای عفونت باز کند.
درمان:
داروها: آنتی بیوتیک ها برای عفونت های باکتریایی، داروهای ضد التهاب برای کاهش درد و تورم.
قطره گوش: برای عفونت های گوش خارجی یا برای نرم کردن جرم گوش.
تخلیه مایع: در موارد شدید، ممکن است نیاز به برش دادن پرده گوش برای تخلیه مایع باشد.
درمان خانگی: استفاده از کمپرس گرم، استراحت و هیدراته ماندن.
همیشه در صورت مشاهده علائم عفونت گوش، به ویژه اگر علائم بدتر شوند یا فرد تب داشته باشد، بهتر است با یک متخصص گوش و حلق و بینی مشورت کنید.
علل دقیق عفونت گوش می تواند بسته به نوع عفونت (خارجی، میانی، یا داخلی) متفاوت باشد، اما در اینجا به چند علت اصلی و دقیق تر برای هر نوع اشاره می کنیم:
عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی):
رطوبت بیش از حد: به ویژه در کانال گوش به دلیل شنای زیاد، عرق کردن یا رطوبت بالای محیط که می تواند به رشد باکتری ها یا قارچ ها کمک کند.
آسیب به کانال گوش: استفاده از گوش پاک کن، دستکاری گوش با اشیاء تیز، یا حتی خارش گوش با ناخن ها می تواند باعث آسیب شده و مسیر را برای عفونت باز کند.
تحریک پوست: به دلیل استفاده از محصولات آرایشی، حلقه های گوش یا مواد شیمیایی مانند رنگ مو و شامپوها.
بیماری های پوستی: مانند اگزما یا پسوریازیس که می تواند پوست کانال گوش را تحریک کرده و مستعد عفونت کند.
عفونت گوش میانی (اوتیت میانی):
عفونت های تنفسی: سرماخوردگی، آنفولانزا، یا آلرژی ها که به انسداد لوله استاش منجر شده و باعث تجمع مایع در گوش میانی می شوند. این مایع محیط مناسبی برای رشد باکتری ها یا ویروس ها است.
تغییرات فشار: مانند آنچه در هواپیما یا غواصی اتفاق می افتد، می تواند باعث انسداد لوله استاش شود.
سیگار کشیدن در محیط: اثبات شده که دود سیگار به ویژه برای کودکانی که در معرض آن هستند خطر ابتلا به عفونت گوش میانی را افزایش می دهد.
نقص ایمنی: افراد با سیستم ایمنی ضعیف شده بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های گوش هستند.
عفونت گوش داخلی (اوتیت داخلی):
گسترش عفونت: از گوش میانی یا خارجی به گوش داخلی که می تواند به دلیل عفونت های شدید یا درمان نشده رخ دهد.
ویروس ها یا باکتری های خاص: مانند ویروس هرپس یا باکتری هایی که باعث مننژیت می شوند.
ضربه یا آسیب: به سر یا گوش که می تواند به ساختارهای داخلی گوش آسیب بزند و زمینه را برای عفونت فراهم کند.
پیشگیری از عفونت گوش شامل ترکیبی از عادات بهداشتی، مراقبت های روزمره و تغییر سبک زندگی است. در اینجا به چند استراتژی کلیدی برای پیشگیری از عفونت گوش اشاره می کنیم:
برای عفونت گوش خارجی:
گوش ها را خشک نگه دارید: بعد از شنا یا حمام کردن، گوش ها را با یک حوله نرم خشک کنید. می توانید از یک سشوار با درجه حرارت پایین و در فاصله مناسب استفاده کنید، اما مراقب باشید که گوش را نسوزانید.
از گوش پاک کن استفاده نکنید: دستکاری داخل کانال گوش می تواند پوست را تحریک کرده و مسیر را برای عفونت باز کند.
استفاده از قطره های محافظ گوش: برای کسانی که زیاد شنا می کنند، استفاده از قطره های گوش مخصوص برای جلوگیری از عفونت مفید است.
برای عفونت گوش میانی:
تقویت سیستم ایمنی: رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و خواب کافی می تواند کمک کند.
واکسیناسیون: واکسن هایی مانند واکسن پنوموکوکی و آنفولانزا می تواند از برخی عفونت های ویروسی و باکتریایی که منجر به عفونت گوش می شوند، پیشگیری کند.
جلوگیری از تماس با دود سیگار: به ویژه برای کودکان، زیرا دود سیگار خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش می دهد.
شیردهی مادر: برای نوزادان، شیر مادر می تواند به تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر عفونت گوش کمک کند.
شستن دست ها: بهداشت شخصی و شستن مرتب دست ها می تواند از انتقال باکتری ها و ویروس ها جلوگیری کند.
برای هر دو نوع عفونت گوش:
اجتناب از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها: اگر آلرژی ها باعث انسداد لوله استاش می شوند، از مواد آلرژی زا دوری کنید یا با پزشک در مورد درمان آلرژی صحبت کنید.
بهداشت محیط: از قرار گرفتن در محیط های بیش از حد مرطوب پرهیز کنید.
کنترل بیماری های زمینه ای: مانند رفلاکس اسید معده که می تواند به عفونت های گوش منجر شود.
قطره گلیسیرین فنیکه برای گرفتگی گوش تجویز می شود و برای موارد زیر مفید است:
نرم کردن جرم گوش: این قطره به نرم کردن جرم سخت شده در گوش کمک می کند که می تواند به خروج راحت تر آن منجر شود.
تسکین درد گوش: می تواند به کاهش درد یا ناراحتی ناشی از تجمع جرم یا دیگر مشکلات گوش کمک کند.
جلوگیری از عفونت: به عنوان یک ضدعفونی کننده ملایم عمل می کند و می تواند از بروز عفونت های گوش جلوگیری کند.
استفاده از قطره گلیسیرین فنیکه باید با توجه به دستورالعمل های پزشک یا داروساز انجام شود تا از هرگونه مشکل یا عارضه جانبی پیشگیری شود. در صورت عدم بهبودی یا بدتر شدن علائم، مراجعه به پزشک توصیه می شود.
قطره گلیسیرین فنیکه برای گرفتگی گوش Glycerin pheniqe for ears حاوی 2 داروی اصلی است. بنزوکائین یک بی حس کننده موضعی است که به کاهش درد کمک می کند. آنتی پیرین یک مسکن است که به کاهش درد و التهاب کمک می کند. این محصول همچنین ممکن است حاوی گلیسیرین باشد که به نرم شدن جرم گوش کمک می کند و یا استات روی که به محافظت از پوست کمک می کند.
همچنین در تولید گلیسیرین فنیکه از فنول نیز استفاده می شود. فنول به خودی خود دارای اثرات کشنده برای ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها است. این ماده پیوندهای پروتئینی داخل گوش را که باعث ایجاد جرم گوش می شود، می شکند که به آن سبوم می گویند.
سبوم ماده ای چرب و چسبنده است که به وسیله غدد چربی سباسه تولید می شود. فنول موجود در این محلول ها به آب واکنش نشان میدهد. بنابراین نباید این محلول را در داخل گوش در حالی که خیس است ریخت. گلیسیرین فنیکه Glycerin pheniqe for ears موجود در این محلول به عنوان حلال عمل می کند که این امر به نرم شدن جرم میانی گوش و خارج شدن آسان تر آن منجر می شود.
نحوه مصرف قطره گوش گلیسیرین فنیکه به سادگی است و این دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک خود استفاده کنید. اما به طور کلی این دارو را باید 3 بار در طول روز و به مدت 3 روز به صورت مداوم مصرف کرد تا اثر بخش باشد. در صورت ابتلا به عفونت، گاهی اوقات ممکن است یک داروی آنتی بیوتیک همراه با این دارو تجویز شود.
برای اطمینان از تجویز مقدار مناسب دارو و جلوگیری از لمس گوش با قطره چکان، در صورت امکان از شخص دیگری بخواهید که قطره را وارد کند. برای کاهش خطر سرگیجه، ظرف را چند دقیقه در دست خود نگه دارید تا گرم شود.
مقدار مصرف قطره گلیسیرین فنیکه به طور کلی به شرح زیر است:
مقدار مصرف معمول: به طور معمول، برای نرم کردن جرم گوش قبل از شستشو، استفاده از این قطره سه بار در روز و هر بار سه قطره به مدت سه روز توصیه می شود. این مقدار مصرف می تواند بسته به شدت جرم گوش و توصیه پزشک تغییر کند.
توجهات ویژه:
دوز فراموش شده: اگر دوزی را فراموش کردید، دوز بعدی را دو برابر نکنید. به سادگی دوز بعدی را در زمان مقرر استفاده کنید.
تجویز پزشک: همیشه مقدار دقیق مصرف را با پزشک یا داروساز خود بررسی کنید، زیرا ممکن است بر اساس شرایط فردی تغییر کند.
محدودیت زمانی: پس از باز شدن درب بطری، قطره گلیسیرین فنیکه باید ظرف حدود 20 روز مصرف شود. بعد از این دوره زمانی، باقی مانده دارو باید دور ریخته شود.
طریقه مصرف گلیسیرین فنیکه به این شکل است: برای استفاده از قطره گوش، ابتدا دستان خود را بشویید. برای جلوگیری از آلودگی، نوک قطره چکان را لمس نکنید یا اجازه ندهید که گوش شما یا هر سطح دیگری را لمس کند.
به پهلو دراز بکشید یا گوش آسیب دیده را به سمت بالا متمایل کنید. قطره چکان را مستقیماً روی گوش نگه دارید و تعداد قطره تجویز شده را در مجرای گوش بریزید. برای کمک به ریختن قطره ها در گوش بزرگسالان، لاله گوش را بالا و عقب نگه دارید. در کودکان، لاله گوش را پایین و عقب نگه دارید. سر را برای حدود 2 دقیقه کج نگه دارید، یا در صورت تمایل یک پنبه نرم وارد گوش کنید.
ممکن است پزشک به شما دستور دهد که پنبه را با این دارو مرطوب کنید. اگر اینطور است این کار را برای گوش دیگر تکرار کنید. قطره چکان را آبکشی نکنید. پس از استفاده درپوش را تعویض کنید. اگر از این دارو برای کمک به حذف جرم گوش استفاده می کنید، شستن ملایم گوش با آب گرم پس از 2 تا 3 روز از استفاده از آن، کافی است و به حذف جرم گوش باقی مانده منجر می شود.
در مورد استفاده ایمن از قطره گلیسیرین فنیکه برای کودکان باید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. پزشک پس از معاینات اولیه در صورت لزوم اقدام به تجویز این ماده و سپس شستشوی گوش کودک پس از سه روز خواهد کرد. گلیسرول فنیکه را نباید در چشم استفاده کرد. اگر این دارو قهوه ای است یا حاوی ذرات است، از آن استفاده نکنید.اگر وضعیت شما پس از چند روز درمان ادامه یافت یا اگر بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عفونت گوش در کودکان، به ویژه اوتیت میانی (عفونت گوش میانی)، یک مشکل شایع است که می تواند باعث ناراحتی زیادی شود. در اینجا به جزئیات این موضوع می پردازیم:
انواع عفونت گوش:
اوتیت میانی حاد (AOM): عفونت ناگهانی و اغلب دردناک گوش میانی است که معمولاً با تجمع مایع پشت پرده گوش همراه است.
اوتیت میانی با تجمع مایع (OME): تجمع مایع در گوش میانی بدون علائم عفونت فعال، که می تواند پس از یک عفونت حاد رخ دهد یا بدون نشانه های عفونت وجود داشته باشد.
علائم:
درد گوش: کودکان ممکن است گوش خود را بکشند یا بخارانند.
تب: به خصوص در عفونت های حاد.
بی قراری یا گریه کردن: به ویژه شب ها یا هنگام خوابیدن.
کاهش شنوایی موقت: به دلیل تجمع مایع در گوش میانی.
ترشح از گوش: اگر پرده گوش پاره شود، ترشح مایع شفاف، زرد یا خونی ممکن است رخ دهد. نگران نباشید چرا که عموما پزشکان در مورد پاره شدن پرده گوش دچار اشتباه در تشخیص می شوند. در صورتی که پرده گوش کودکان پاره شود قابلیت ترمیم دارد.
از دست دادن اشتها: به دلیل درد یا ناراحتی.
علل:
عفونت های تنفسی: سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی یا باکتریایی که می توانند به انسداد لوله استاش منجر شوند.
آلرژی ها: می تواند باعث تورم و انسداد لوله استاش شود.
دود سیگار: قرار گرفتن در معرض دود سیگار، به ویژه در کودکان، خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش می دهد.
شیرخوارگی: نوزادان و کودکان کوچکتر به دلیل ساختار آناتومیک لوله استاش (کوتاه تر و افقی تر) بیشتر مستعد هستند.
پیشگیری:
واکسیناسیون: واکسن هایی مانند پنوموکوکی و آنفولانزا می توانند به پیشگیری از برخی عفونت های مرتبط کمک کنند.
شیردهی مادر: می تواند سیستم ایمنی کودک را تقویت کند.
پرهیز از دود سیگار: محیط بدون دود سیگار برای کودکان مهم است.
بهداشت: شستن مرتب دست ها و جلوگیری از انتقال میکروب ها.
درمان:
آنتی بیوتیک ها: برای عفونت های باکتریایی تجویز می شوند. برای عفونت های ویروسی، معمولاً بر مدیریت علائم تمرکز می شود.
داروهای تسکین دهنده: برای کاهش درد و تب، مانند استامینوفن یا ایبوپروفن.
قطره گوش: برای تسکین درد یا درمان عفونت های خارجی گوش.
مشاهده و انتظار: برای برخی عفونت های خفیف، پزشک ممکن است ترجیح دهد ابتدا مشاهده کند تا ببیند آیا عفونت به خودی خود بهبود مییابد یا خیر.
مشورت با پزشک در صورت مشاهده علائم عفونت گوش در کودکان ضروری است، به ویژه اگر علائم بدتر شوند یا کودک علائمی مثل تب بالا یا ترشح از گوش داشته باشد.
انواع قطره های گوش که برای کودکان استفاده می شوند، می توانند برای اهداف مختلفی مانند نرم کردن جرم گوش، تسکین درد، درمان عفونت و کاهش التهاب به کار روند. اینجا به چند نوع از این قطره ها اشاره می کنم:
1. قطره های نرم کننده جرم گوش:
گلیسیرین فنیکه: برای نرم کردن جرم گوش تا به راحتی خارج شود.
روغن معدنی (Mineral Oil): استفاده می شود تا جرم گوش نرم شود و به آسانی پاک شود.
2. قطره های ضد درد و التهاب:
آسپرین قطره (Auralgan) یا Otocalm: حاوی موادی مانند آنتی پیرین (Phenazone) و بنزوکائین (Benzocaine) است که به تسکین درد و کاهش التهاب کمک می کند. این قطره ها برای درد گوش مرتبط با عفونت یا التهاب استفاده می شوند، اما درمان عفونت نیستند.
3. قطره های آنتی بیوتیکی:
Ciprofloxacin یا Ofloxacin (مانند قطره های Ciprocin HC یا Floxin Otic): این ها برای درمان عفونت های باکتریایی گوش خارجی یا میانی تجویز می شوند. این قطره ها باید فقط تحت نظر پزشک استفاده شوند، زیرا استفاده بی رویه می تواند به مقاومت آنتی بیوتیکی منجر شود.
4. قطره های ضد قارچ:
Clotrimazole یا Miconazole: برای عفونت های قارچی گوش خارجی مانند اوتیت خارجی قارچی استفاده می شوند.
5. قطره های ترکیبی:
قطره هایی که هم آنتی بیوتیک و هم استروئید دارند (مانند Ciprodex): این ها برای درمان عفونت های باکتریایی همراه با التهاب گوش استفاده می شوند.
نکات مهم:
تجویز پزشک: استفاده از هر نوع قطره گوش برای کودکان باید تحت نظر پزشک انجام شود. پزشک بسته به نوع مشکل گوش و شرایط کودک قطره مناسب را تجویز می کند.
دوز و فرکانس: دقت در میزان و تعداد دفعات استفاده از قطره ها ضروری است.
مراقبت های بعدی: پس از استفاده از قطره ها، باید مراقب علائم بهبود یا وخامت اوضاع بود و در صورت نیاز با پزشک تماس گرفت.
پیشگیری از آلودگی: همیشه باید قطره ها را با دقت به گوش بچکانید تا از آلوده شدن قطره به میکروب ها جلوگیری شود.
هرگز بدون دستور پزشک به کودک خود قطره گوش ندهید، به ویژه اگر علائمی مانند تب، ترشح گوش، یا درد شدید وجود دارد.
استفاده از قطره گلیسیرین فنیکه برای کودکان باید با دقت و با رعایت چند نکته مهم انجام شود. لطفاً توجه داشته باشید که باید همیشه قبل از استفاده از هر نوع دارویی برای کودکان با پزشک مشورت کنید. در اینجا نحوه استفاده کلی آورده شده است:
آماده سازی:
دست هایتان را خوب بشویید تا از آلودگی جلوگیری شود.
قطره را به دمای اتاق برسانید، اگر در یخچال نگهداری شده است. می توانید بطری قطره را در دست خود گرم کنید، اما از گرم کردن آن با آب گرم پرهیز کنید.
روش استفاده:
موقعیت کودک: کودک را به پهلو دراز کنید یا سر او را به سمتی که می خواهید قطره را وارد کنید، خم کنید. برای کودکان کوچکتر، ممکن است نیاز باشد که یک نفر دیگر به شما کمک کند تا کودک را ثابت نگه دارد.
باز کردن کانال گوش:
برای کودکان زیر 3 سال: لاله گوش را به سمت پایین و عقب بکشید تا کانال گوش صاف شود.
برای کودکان بالای 3 سال: لاله گوش را به سمت بالا و عقب بکشید.
ریختن قطره:
بطری قطره را به گونه ای نگه دارید که نوک آن به گوش کودک تماس پیدا نکند تا از آلودگی جلوگیری شود.
تعداد قطره های تجویز شده توسط پزشک را (معمولاً برای کودکان همان مقدار بزرگسالان است – 3 قطره، 3 بار در روز) به آرامی داخل گوش بچکانید.
نگه داشتن سر در وضعیت:
سر کودک را به همان موقعیت چند دقیقه نگه دارید تا قطره ها به خوبی در گوش جذب شوند. برای کودکان کوچک تر، ممکن است نیاز به خلاقیت در نگه داشتن آنها در این وضعیت باشد، مثل خواندن قصه یا بازی کردن.
بعد از استفاده:
پس از چند دقیقه، کودک می تواند بنشیند یا برخیزد.
اگر قطره ها بیرون بریزند، نگران نشوید، اما سعی کنید مراحل را دوباره انجام دهید.
هرگز بدون تجویز پزشک این قطره را برای کودک استفاده نکنید.
اگر کودک شما ناراحتی یا تحریک در گوش نشان داد، استفاده را متوقف کرده و با پزشک مشورت کنید. این قطره برای نرم کردن جرم گوش استفاده می شود و نه برای درمان عفونت گوش، پس در صورت شک به عفونت گوش، به پزشک مراجعه کنید.
به طور کلی گلیسیرین فنیکه عوارض شایع و همه گیری ندارد. اما در صورت بروز التهاب و قرمزی پوست، خارش و سوزش درگوش، موضع را با استفاده از آب و صابون با ملایمت بشویید. این محصول را باید در محیط خشک و خنک نگهداری کنید. این ماده باید در دمای 8 تا 30 درجه سانتی گراد نگهداری شود. همچنین پس از باز شدن باید آن را ظرف 15 الی 20 روز مصرف کرد.
پس از مصرف آن درب آن را محکم ببندید و از دسترس کودکان دور نگاه دارید. در صورت مصرف این ماده بر روی چشم فورا آن را با آب فراوان شستشو دهید و به پزشک مراجعه نمایید. استفاده از این محصول منجر به آسیب قرنیه خواهد شد. همچنین مصرف گلیسیرین فنیکه در بارداری و شیردهی باید با نظر پزشک انجام شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر با آرکا شیمی کستر سپیدار وارد کننده مواد اولیه دارویی آرایشی و بهداشتی در ارتباط باشید.
منابع:
قطره گلیسیرین فینیکه ریختم داخل گوشم دیگه کلا گوشم رو تعطیل
کرد.اصلا دیگه نمیشنوم دلیلش چیه؟
بعد از استفاده از قطره گرفتگی گوش کاملا طبیعی هست که گوش کیپ شود، بعد از شستشوی گوش جرم از داخل گوش خارج می شود و شنوایی به حالت عادی خودش بر میگردد
سلام دکتربرای صدادادن گوشیم قطره گلیسیرین فنیکه
تجویز کرده گفته هر۶ساعت ۲ قطره بعدازسه روزبرم
دکترگوش حلق براب شستشو گوشم ایا این قطره خوبه
کسی استفاده کرده
سلام بله طبق دستور پزشک استفاده و بعد برای شستشوی گوش به پزشک مراجعه کنید