مونو پروپیلن گلیکول در مواد غذایی
مونو پروپیلن گلیکول در مواد غذایی بسیار پر کاربرد است. این یک ماده معمولی است که در بسیاری از محصولاتی که در زندگی روزمره خود استفاده می کنیم یافت می شود. پروپیلن گلیکول و سایر مواد مانند گلیسیرین اغلب در غذاهای معمولی استفاده می شود.
این ماده همچنین کاربردهای مختلف دیگری نیز دارد، مانند استفاده به عنوان یک ماده در بسیاری از محصولات دارویی، آرایشی و بهداشتی و مراقبت شخصی. پروپیلن گلیکول گرید دارویی تنها گرید مناسب برای کاربرد در مواد غذایی است.
پروپیلن گلیکول USP/EP (گرید دارویی) برای استفاده به عنوان یک افزودنی غذایی تحت شماره E 1520 (با حداکثر حد مجاز 1 گرم بر کیلوگرم در مواد غذایی انسانی) تأیید شده است.
حامل رنگ ها، امولسیفایرها و آنتی اکسیدان ها با حداکثر میزان مجاز mg/kg 1000 در غذای نهایی.
حامل در آنزیم های غذایی با حداکثر سطح مجاز 500 گرم بر کیلوگرم آنزیم.
حامل رایحه غذا.
حامل مواد مغذی با حداکثر میزان مجاز mg/kg 1000 در غذای نهایی.
پروپیلن گلیکول USP/EP (درجه دارویی) نیز به دلیل خاصیت ذاتی آن در جذب آب، کمک به مرطوب نگه داشتن مواد غذایی، تازه و جویدنی و هضم آنها برای سگ های ما و همچنین برای دام ها در خوراک دام استفاده می شود.
در سال 2010، پروپیلن گلایکول طبق مقررات اتحادیه اروپا 767/2009/EC به عنوان ماده خوراک دام طبقه بندی شد و فهرست قبلی به عنوان افزودنی خوراک با شماره E-490 لغو شد.
پروپیلن گلیکول به عنوان یک ماده غذایی به محصولات معمولی مانند فراستینگ، آب نبات و حتی محصولات پخته شده اضافه می شود. به عنوان یک جزء در طعم دهنده های طبیعی برای کمک به توزیع یکنواخت طعم دهنده در سراسر محصول استفاده می شود.
پروپیلن گلیکول همچنین یک عامل ضد چسبندگی، آنتی اکسیدان، تقویت کننده خمیر، امولسیفایر، طعم دهنده، کمک فرمولاسیون، تثبیت کننده و غلیظ کننده، عامل لعاب دهنده، بافت دهنده و عامل ضد میکروبی است (کمک به کشتن یا کند کردن رشد میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها یا قارچ ها). که ممکن است غذا را آلوده کند).
مونو پروپیلن گلیکول در مواد غذایی به طور کلی به عنوان ایمن (GRAS) شناخته شده است، به این معنی که برای مصارف مورد نظر غذایی بی خطر تلقی می شود. این ماده در سال 1973 توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به عنوان GRAS طبقه بندی شد.
پروپیلن گلایکول نام های دیگری نیز دارد، از جمله:
تری متیل گلیکول
متیل اتیل گلیکول
دی هیدروکسی پروپان
پروپاندیول
چرا از پروپیلن گلیکول در غذا استفاده می شود؟
پروپیلن گلیکول اغلب برای حفظ رطوبت در غذاهای آماده استفاده می شود و کیفیت طعم آنها را برای مدت طولانی تری حفظ می کند. همچنین در طعم دهنده ها مانند عصاره وانیل یا بادام مورد استفاده در پخت و در برخی از انواع رنگ های غذایی یافت می شود.
آیا پروپیلن گلیکول بی خطر است؟
بله، پروپیلن گلیکول با گرید دارویی و غذایی را می توان با خیال راحت مصرف کرد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و کمیته مشترک خبره FAO/WHO در مورد افزودنی های غذایی، تحقیقات علمی در مورد ایمنی پروپیلن گلایکول را بررسی کرده اند تا اطمینان حاصل کنند که برای مصارف مورد نظر در غذا بی خطر است.
پروپیلن گلیکول چگونه در مواد غذایی تنظیم می شود؟
پروپیلن گلیکول توسط FDA برای اطمینان از استفاده و مصرف ایمن آن تنظیم می شود. FDA برای اطمینان از ایمنی، محدودیت هایی را برای استفاده و مقدار پروپیلن گلایکول و سایر موادی که می توان در غذاها و نوشیدنی ها استفاده کرد، تعیین می کند. طبق گفته FDA، مصرف فعلی پروپیلن گلیکول در سطح ایمن و بسیار کمتر از سطحی است که هر گونه نگرانی را ایجاد می کند.
آیا پروپیلن گلیکول به دلیل اینکه در ضد یخ است مضر نیست؟
خیر استفاده از پروپیلن گلیکول در غذاها و نوشیدنی ها اغلب با استفاده قبلی از اتیلن گلیکول در ضد یخ اشتباه گرفته می شود که در صورت مصرف برای انسان و حیوانات خانگی بسیار مضر است. به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA)، پروپیلن گلیکول در حال حاضر به جای اتیلن گلیکول در ضد یخ استفاده می شود زیرا مضرات آن بسیار کمتر است. با این حال، کودکان و حیوانات خانگی باید از ضد یخ دوری کنند.
گاهی اوقات افراد آن را با اتیلن گلیکول اشتباه می گیرند. هر دو نقطه ذوب پایینی دارند و در ضد یخ استفاده می شوند، اما یکسان نیستند.
این محصول در انواع مختلفی برای استفاده در کاربردهای مختلف عرضه می شود. پروپیلن گلیکول علاوه بر استفاده به عنوان افزودنی غذایی، یک ماده فعال در خنک کننده های موتور، خنک کننده های هواپیما، لعاب ها، رنگ ها، لاک ها و بالشتک های پلی اورتان نیز استفاده می شوند.
پروپیلن گلیکول در مواد غذایی
پروپیلن گلیکول حاوی خواص زیادی است که برای غذاهای بسته بندی شده مفید است. بسیاری از تولیدکنندگان مواد غذایی از آن برای افزایش ماندگاری غذاهای فرآوری شده خود استفاده می کنند (1).
نمونه هایی از غذاهای بسته بندی شده حاوی این محصول عبارتند از:
مخلوط چاشنی
سوپ های خشک شده
سس سالاد
مخلوط پخت غذاهایی مانند کیک، کلوچه، نان دارچینی، بیسکویت، کاپ کیک و پنکیک
مخلوط نوشیدنی های پودری
چای های طعم دار
نوشیدنی بدون الکل
نوشیدنی های الکلی
رنگ خوراکی
عصاره های طعم دهنده
تنقلات فرآوری شده
بیشتر بخوانید:
اسید چرب چیست و چه کاربردی دارد
فست فودها
ذرت بو داده طعم دار
فراستینگ کیک
طعم های بستنی
توزیع انبوه دسرهای پخته شده
مارشمالو
تکه های نارگیل خشک شده
سس ها
خامه ترش
سالاد سیب زمینی
ماکارونی
پنیر
جدا از استفاده از آن به عنوان یک نگهدارنده و تقویت کننده طعم، تولید کنندگان مواد غذایی از پروپیلن گلیکول به عنوان امولسیفایر، بافت دهنده و کمک پردازشی برای بهبود ظاهر غذا نیز استفاده می کنند.
کاربرد مونو پروپیلن گلیکول در مواد غذایی
در کاربردهای غذایی، پروپیلن گلیکول اغلب به عنوان زیر استفاده می شود:
یک عامل ضد جوش – برای جلوگیری از جمع شدن مواد پودری.
یک امولسیفایر – برای کمک به مخلوط کردن موادی که معمولاً خوب با هم مخلوط نمی شوند، مانند روغن و آب ( می توانید برای مطالعه بیشتر در مورد امولسیفایر روی لینک کلیک نمایید).
یک آنتی اکسیدان – برای جلوگیری از فاسد شدن چربی ها و روغن ها
یک ماده نگهدارنده – برای جلوگیری از کهنه شدن نان و کیک
تقویت کننده خمیر – برای جلوگیری از ترد شدن نان
تقویت کننده طعم – برای تقویت یا “حمل” طعم ها
یک مرطوب کننده – برای مرطوب نگه داشتن غذا (به همین دلیل است که اغلب به کیک ها و سایر محصولات پخته شده اضافه می شود)
یک تثبیت کننده – برای کمک به جلوگیری از تشکیل کریستال های یخ در بستنی
پروپیلن گلیکول همچنین در موارد زیر استفاده می شود:
لوازم آرایشی – برای کمک به مرطوب نگه داشتن محصولات و عمل به عنوان حلال برای سایر مواد
داروها – به عنوان وسیله ای برای داروهای خوراکی، موضعی و تزریقی. به عنوان ضد یخ برای محلول های داخل وریدی؛ و برای جلوگیری از خشک شدن قطره های گوش
خمیر دندان – به عنوان یک مرطوب کننده
دئودورانت – برای کمک به جلوگیری از تعریق
جوهرهای چاپ
رنگ ها
آیا پروپیلن گلیکول در مواد غذایی خطرناک است؟
افراد مخالف استفاده از پروپیلن گلیکول در غذا استدلال می کنند که سطوح آن در غذا فراتر از آنچه سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند است. طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، مقدار قابل قبول حداکثر 25 میلی گرم پروپیلن گلایکول به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن شما است.
مسمومیت ناشی از پروپیلن گلایکول نادر است. برخی از افراد با ذکر خطرات بالقوه زیر برای سلامتی توصیه می کنند منابع غذایی خود را کاهش دهید:
بدتر شدن علائم بیماری کلیه و کبد: اگر عملکرد طبیعی کبد و کلیه دارید، بدن شما می تواند به راحتی پروپیلن گلیکول را حذف کند. حدود 45 درصد از این ترکیب بدون تغییر از طریق کلیه ها از بدن خارج می شود. بدن بقیه را به اسید لاکتیک تجزیه می کند.
در مقادیر زیاد، اسید لاکتیک می تواند تجمع یافته و منجر به نارسایی کلیه و اسیدوز شود. اسیدوز به این معنی است که بدن شما نمی تواند اسید را به سرعتی که باید حذف کند، که منجر به مسمومیت می شود. اگر بیماری کلیوی یا کبدی دارید، روند حذف این ترکیب نیز کند است. نشانه اصلی مسمومیت، ناتوانی سیستم عصبی مرکزی است که باعث کاهش ضربان قلب، سرعت کند تنفس و از دست دادن هوشیاری می شود.
واکنش های آلرژیک: تعداد کمی از افراد به پروپیلن گلایکول حساسیت دارند. شایع ترین علائم واکنش های پوستی، درماتیت و بثورات پوستی روی صورت یا کل بدن است.
افزایش خطر حمله قلبی: هنگامی که پروپیلن گلایکول در مقادیر زیاد تزریق می شود، منجر به ضربان قلب سریع، مشکلات ریتم قلب یا فشار خون پایین می شود.
خطرات برای کودکان خردسال و زنان باردار: هم نوزادان و هم زنان باردار سطوح پایینی از آنزیم مورد نیاز برای تجزیه پروپیلن گلایکول دارند. این بدان معنی است که آنها ممکن است عوارض جانبی ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی را تجربه کنند.
اثرات عصبی: دوزهای زیاد پروپیلن گلایکول می تواند عوارض عصبی مانند تکلم، سرگیجه و خواب آلودگی ایجاد کند (2).
بیشتر غذاهای فرآوری شده حاوی حداقل مقداری پروپیلن گلیکول هستند. در حالی که این ماده دارای سمیت کم است، ممکن است در صورت مصرف غذاهایی که به مقدار زیاد آن را دارند، عوارض سلامتی ایجاد کنید. بهترین راه برای محافظت از خود پرهیز از محصولات حاوی این ماده است.
شما همچنین ممکن است این مقالات را دوست داشته باشید:
اطلاعات تماس
- تهران چیتگر خیابان سروناز خیابان گودرزی کوچه هجدهم پلاک 40
- 02144182743
- 02144194673
- 09026715830
- info@arkachem.ir