زمانی که روغن را به آب اضافه کنید این دو مایع هرگز با هم مخلوط نمی شوند. حداقل تا زمانی که یک امولسیفایر Emulsifier اضافه نشود. امولسیفایرها کلید این نکته هستند که چرا روغن از سرکه در سس مایونز جدا نمی شود، چرا شکلات را می توان قالب زد و به شکل شکلات های تخته ای مختلف درآورد، و چرا نان به این راحتی کهنه نمی شود.
این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد که امولسیفایر Emulsifier چیست و چه کاربردی دارد و در کدام محصولات غذایی نقش حیاتی دارد.
امولسیفایرها افزودنی های غذایی هستند که برای کمک به مخلوط کردن دو ماده که معمولاً هنگام ترکیب شدن از هم جدا می‌شوند (مثلاً روغن و آب) استفاده می‌شوند.
هنگامی که آنها به مایع غیرقابل اختلاط اضافه می شوند، مولکول های امولسیفایر خود را در امتداد لایه به اصطلاح سطحی قرار می دهند که در آن روغن از آب جدا می شود.
در اینجا، امولسیفایر به گونه ای قرار می گیرد که انتهای آبدوست آنها به سمت فاز آب و انتهای آبگریز آنها به سمت فاز روغن است و این امکان را فراهم می کند که آب و روغن به خوبی در یکدیگر پراکنده شوند. در پایان، امولسیفایر امولسیون پایدار، همگن و صاف ایجاد می کند.
امولسیفایرها Emulsifier نقش مهمی در ساخت محصولات غذایی دارند و ظاهر، طعم، بافت و ماندگاری آنها را بهبود می بخشند. امروزه بسیاری از غذاهایی که ما مصرف می کنیم مانند مارگارین، سس مایونز، سس های خامه ای، آب نبات، غذاهای فرآوری شده بسته بندی شده ، شیرینی ها و طیف وسیعی از محصولات نانوایی بدون افزودن امولسیفایر خواص مشابهی نخواهند داشت.
امولسیفایرهایی Emulsifier که در حال حاضر در تولید مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند، یا محصولات طبیعی خالص شده (از منشا گیاهی یا حیوانی) یا مواد شیمیایی مصنوعی هستند که ساختار بسیار مشابهی با محصولات طبیعی دارند.
به عنوان مثال، امولسیفایر لسیتین (E322) که به طور گسترده در محصولات شکلاتی استفاده می شود، می تواند از دانه های سویا (روغن)، تخم مرغ، جگر، بادام زمینی و جوانه گندم تهیه شود.
پکتین (E440) که همچنین یک امولسیفایر پرکاربرد است، به طور طبیعی در میوه هایی مانند سیب و گلابی نیز یافت می شود.
در حال حاضر، حدود 60 افزودنی در گروه “امولسیفایرها، تثبیت کننده ها، عوامل ژل کننده و غلیظ کننده” در اتحادیه اروپا مجاز است.
| E-numbers | Substance/class | Some foodstuff in which they are commonly used |
| E322 | لسیتین | تهیه شکلات |
| E407 | کاراژینان | شیر طعم دار، قهوه سرد، بستنی بر پایه لبنیات و دسرهای منجمد، دسرهای خنک، خامه |
| E412 | گوارگام | محصولات لبنی، محصولات مبتنی بر سویا، دسرهای منجمد مبتنی بر آب، پرکننده ها و اسپری های ساندویچ، محصولات سالاد |
| E415 | زانتانگام | سس مایونز، پرکننده ها و اسپری های ساندویچ، محصولات سالاد، سس و سرکه |
| E432-436 | پلی سوربات ها | اقلام نانوایی، شیر و خامه، بستنی، دسر، شیرینی پزی |
| E460-469 | سلولز ها، شامل کربوکسی متیل سلولز | مکمل‌های ویتامین و رژیمی، شیرین‌کننده‌های مصنوعی، جایگزین‌های وعده غذایی و سایر نوشیدنی‌ها، آب‌نبات‌های یخی مبتنی بر آب، پاپ و شربت، جایگزین‌های گوشت |
| E471 | مونو و دیگلیسیرید های اسید های چرب | بستنی بر پایه لبنیات و ماست منجمد، مارگارین، کیک، شیرینی، دسر منجمد، ساندویچ و بسته بندی |
| E473-474 | استرهای سوکروز و سوکروگلیسیرید ها | آدامس، بستنی گیاهی و ماست منجمد، پاستیل، آدامس، ژله و جویدن، نوشیدنی‌های گیاهی، اسنک/غلات/ انرژی‌زا |
| E475 | استرهای پلی گلیسرول اسید های چرب | کیک، شیرینی و کالاهای شیرین، بیسکویت/کوکی‌های شیرین، مواد و مخلوط‌های پخت، دسرهای منجمد |
| E476 | پلی گلیسرول پلی ریسینولئیات | محصولات شکلاتی، محصولات منجمد مبتنی بر لبنیات، مارگارین و سایر ترکیبات |
| E481-482 | لاکتیلات استئاروئیل | اجناس نانوایی، غلات صبحانه، دسر، نان |
| E491-495 | استرهای سوربیتان | کیک، شیرینی و کالاهای شیرین، مواد و مخلوط‌های پخت، محصولات شکلاتی |
تهیه نان بدون امولسیفایر امکان پذیر است اما نتیجه آن اغلب نان خشک و کم حجم است و به راحتی بیات می شود.
اضافه کردن 0.5% امولسیفایر به خمیر برای دستیابی به حجم بیشتر، ساختار نرم تر و ماندگاری طولانی تر نان کافی است. دو نوع امولسیفایر مورد استفاده در نان وجود دارد: تقویت کننده های خمیر (مانند استرهای اسید تارتاریک دی استیل (E472e) و استئاروئیل-2-لاکتیلات سدیم یا کلسیم (E481, E482)) و نرم کننده های خمیر (مانند مونو و دی گلیسریدهای مونو و دی گلیسرید).
اسیدهای چرب (E471)).
عوامل تقویت کننده خمیر باعث می شود خمیر قوی تر شود و نان با بافت و حجم بهتر به دست آید. مواد نرم کننده خمیر باعث می شود که ساختار نرم تر و ماندگاری بیشتری داشته باشید.
تمام محصولات شکلاتی حاوی 0.5 درصد لسیتین (E322) یا آمونیوم فسفاتید (E442) هستند. این امولسیفایرها برای ایجاد قوام مناسب شکلات اضافه می شوند.
در نتیجه، شکلات را می توان در ظرف های شکلات، شکلات تخته ای و غیره قالب زد. اگر شکلات در دمای خیلی بالا نگهداری شده باشد، سطح آن ممکن است کدر یا سفید به نظر برسد. به این «بلوم» می گویند که باعث می شود محصول برای مشتری جذابیت کمتری داشته باشد. تری استئارات سوربیتان (E492) می تواند رشد آنها را به تاخیر بیندازد.
بستنی یکی از پیچیده‌ترین غذاهایی است که با آن مواجه می‌شویم.
بستنی حاوی کریستال‌های یخ، هوا، ذرات چربی و مخلوط آبی منجمد نشده است. امولسیفایرها Emulsifier در طول فرآیند انجماد اضافه می‌شوند تا بافتی نرم‌تر ایجاد کنند و اطمینان حاصل شود که بستنی از این کار جلوگیری می‌کند. پس از سرو به سرعت ذوب می شود. آنها همچنین پایداری انجماد و ذوب را بهبود می بخشند.
مونو و دی گلیسرید اسیدهای چرب (E471)، لسیتین (E322) و پلی سوربات ها (E432، E436) معمولاً در تولید بستنی استفاده می شوند. همه اینها در مورد دسرهای دیگر مانند شربت، میلک شیک، موس منجمد و ماست منجمد نیز صدق می کند.
امولسیفایرها ثبات، بافت و طعم مورد نیاز را به مارگارین می دهند. برای اطمینان از پراکندگی ریز قطرات آب در فاز روغن، مونو و دی گلیسیریدهای اسیدهای چرب (E471) و لسیتین (E322) به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.
استرهای اسید سیتریک مونو و دی گلیسیرید:
(E472c) از پاشیدن مارگارین در حین استرهای پلی گلیسرول جلوگیری می کند.
(E477) و استرهای اسید لاکتیک کیفیت خوب مارگارین مورد استفاده برای پخت کیک را تشکیل می دهند.
گوشتی که از طریق نمک زدن، پخت، دود کردن تخمیر یا سایر فرآیندها برای افزایش طعم یا بهبود نگهداری آن، به گوشت فراوری شده تبدیل شده است.
سوسیس بر صنعت گوشت فرآوری شده اروپا تسلط دارد. اجزای اصلی سوسیس پروتئین های گوشت، چربی و آب هستند که در یک امولسیون پایدار به هم متصل می شوند.
امولسیفایرها این امولسیون را تثبیت می کنند و چربی را به صورت ریز در سراسر محصول پخش می کنند. در فرآورده‌های گوشتی کم‌چرب، افزودنی‌های غذایی وظیفه دارند تا آنها را به اندازه همتایان پرچرب خود دلپذیر کنند. صنایع غذایی از مونو و دی گلیسرید اسیدهای چرب (E471) و استرهای اسید سیتریک (E472c) برای تولید گوشت فرآوری شده استفاده می کند.
درست مانند هر افزودنی غذایی دیگر، امولسیفایرها تابع قوانین سختگیرانه اتحادیه اروپا هستند که بر ارزیابی ایمنی، مجوز، استفاده و برچسب‌گذاری آنها حاکم است، یا با نام آنها یا شماره E مربوطه آنها. علاوه بر این، عملکرد تکنولوژیکی آنها باید مورد تایید باشد. (به عنوان مثال، امولسیفایر: E466 یا امولسیفایر: کربوکسی متیل سلولز).
در محصولات آرایشی و بهداشتی، امولسیفایرها Emulsifier به عنوان کمکی برای ترکیب مایعات غیر قابل امتزاج در یک امولسیون استفاده می شوند. ساختار مولکولی ویژه امولسیفایرها کشش سطحی بین اجزای آبدوست و چربی دوست را کاهش می دهد و در نتیجه باعث ایجاد مخلوط های ریز پراکنده می شود. تثبیت کننده های امولسیونی باعث بهبود و کمک به حفظ پایداری و ماندگاری پراکندگی ها می شود.
امولسیفایر مناسب را برای تقریباً هر فرمول آرایشی وجود دارد.
امولسیون‌ها سیستم‌هایی هستند که از دو یا چند ماده غیرقابل امتزاج تشکیل شده‌اند که در آنها یک ماده (فاز ناپیوسته یا داخلی) در قطرات جداگانه در سراسر ماده دیگر (فاز پیوسته یا خارجی) معلق یا پراکنده می‌شود. فازهای غیر قابل اختلاط می توانند آب، روغن یا سیلیکون باشند.
هنگامی که امولسیون ها ساخته می شوند، سورفکتانت هایی به نام امولسیفایر Emulsifier برای کند کردن روند جداسازی فازهای غیر قابل امتزاج استفاده می شود. همه امولسیون ها ذاتا ناپایدار هستند به استثنای برخی از میکروامولسیون هایی که خود به خود تشکیل می شوند.
به عبارت ساده تر، هر ترکیبی از فازهای متفاوت که در کنار هم قرار می گیرند را می توان نوعی امولسیون در نظر گرفت.
امولسیون ها بر اساس:
فاز پیوسته (خارجی)
فاز ناپیوسته (داخلی)
استفاده از هموژنایزرها و سایر تجهیزات برای به حداقل رساندن اندازه قطرات، پایداری امولسیون را بهبود می بخشد. هنگام نامگذاری نوع امولسیون، حرف اول فاز ناپیوسته است.
O/W مخفف روغن در آب است و به عنوان امولسیون طبقه بندی می شود.
W/O مخفف آب در روغن است و به عنوان امولسیون معکوس طبقه بندی می شود.
تثبیت این نوع امولسیون ها بسیار دشوارتر از سیستم های روغن در آب است. آنها همچنین باید قطرات بسیار کوچکتری داشته باشند تا به آنها کمک کند مدت بیشتری در کنار هم بمانند. تغییر نسبت فاز، خواص فیزیکی امولسیون را تغییر می دهد. این امولسیفایرها هستند که به حفظ امولسیون ها در کنار هم کمک می کنند.
| Properties | Description | Form at 20 °C | B+S Name | INCI |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده | مونوگلیسرید کل > 40 درصد | flakes / beads | BergaBest GS 40 | گلیسیرین مونو استئارات |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده | آلفا مونوگلیسرید 29-33 درصد | flakes / beads | BergaBest GS SE | گلیسیرین مونو استئارات نیمه امولسیون کننده |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده تقویت کننده کف سورفاکتانت | مقدار اسید: حداکثر 5 میلی گرم KOH/g، مقدار صابون سازی 90-105 mg KOH/g | liquid | BergaCare EM-HE7 | پلی اتیلن گلیکول 7 |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده مات کردن عامل مروارید | C16: 52-58 %, C18: 40-45 % | solid | BergaCare Pearl | استئارات گلیکول |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده مات کردن عامل مروارید اصلاح کننده ویسکوزیته | C16: 52-58 %, C18: 40-45 % | solid | BergaCare Pearl 2 | دی استئارات گلیکول |
| Properties | Description | Form at 20 °C | B+S Name | INCI |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده تقویت کننده کف مات کردن اصلاح کننده ویسکوزیته | C12: max. 0.5% C14: max. 1% C16: min. 98% C18: min. 1% | solid | Vegarol 16-98 | ستیل الکل |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده تقویت کننده کف مات کردن اصلاح کننده ویسکوزیته | C14 and lower: max. 3% C16: 45 – 55% C18: 45 – 55% C20 and higher: max. 3% | solid | Vegarol 1618 50:50 | ستو استئاریل الکل |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده تقویت کننده کف مات کردن اصلاح کننده ویسکوزیته | C12: max. 2% C14: max. 7% C16: 55-65% C18: 35-45% | White pastilles | Vegarol 1618 PS | ستو استئاریل الکل |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده تقویت کننده کف مات کردن اصلاح کننده ویسکوزیته | C12: max. 0,5% C14: max. 1,5% C16: 25 – 35% C18: 65 – 70 % C10 and higher: max. 2% | solid | Vegarol 1618 TA | ستو استئاریل الکل |
| تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده تقویت کننده کف مات کردن اصلاح کننده ویسکوزیته | C14: max. 0.5% C16: max. 1% C18: min. 98% C20: max. 1% | solid | Vegarol 18-98 | ستیل الکل |
| الزام آور تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده حالت دهنده مو اصلاح کننده ویسکوزیته | C16: max. 2% C18: 41 – 45% C20: 9 – 13% C22: 42 – 46% | pastilles | Vegarol 1822 | بهنیل الکل |
| الزام آور تثبیت کننده امولسیون / امولسیون کننده حالت دهنده مو اصلاح کننده ویسکوزیته | C16: max. 0.5% C18: max. 5% C20: 10 – 20% C22: 80 – 90% C24: max. 2% | solid | Vegarol 2280 | بهنیل الکل |
امولسیفایرهای آنیونی، از برخی جهات، هم خانواده هستند، وقتی صحبت از فناوری امولسیفایر می شود. امولسیفایرهای مبتنی بر صابون می‌توانند در فرمولاسیون‌های پاک‌سازی بسیار مفید باشند، اما می‌توانند بخشی از یک فرمول ضد پیری بسیار باکیفیت باشند، فقط به شرطی که انتخاب مواد فعال شما با دقت انتخاب شود.
امولسیفایرهای آنیونی دارای بار منفی خالص در محلول هستند و به همین دلیل مانند کاتیونیک ها به الکترولیت ها حساس هستند.
آنیونیک ها از وجود کمی نمک یا اسید تک ظرفیتی تا حدی سود می برند (زیرا افزایش شوری/ اسیدیته غلظت بحرانی میسل و فعالیت فاز آب را افزایش می دهد).
بالاتر از آن، فرمول می‌تواند به شکلی مشابه مانند ترکیبات سورفکتانت‌های بیش از حد نمک‌شده شکست بخورد. محتوای نمک می تواند در یک فرمول فعال حاوی موادی مانند:
آلوئه ورا
عصاره جلبک دریایی
هیالورونات سدیم و حتی برخی از فعال‌های گیاهی می‌توانند محدودیت‌ها را افزایش دهند. به این ترتیب، پایداری انجماد/ ذوب بخشی ضروری از آزمایش پایداری امولسیون آنیونی اولیه است.
فناوری کاتیونی برای مراقبت از پوست از صنعت پشم نشأت گرفت و سپس به مراقبت از مو منتقل شد. از آنجایی که مو و پوست هر دو از کراتین مشتق شده اند، طولی نکشید که از مزایای کاتیونیک ها در فناوری مرطوب کننده استفاده شد.
کاتیونیک ها در فرمولاسیون هایی که می خواهند برای مدت طولانی روی پوست باقی بمانند مانند کرم های ضدآفتاب، آرایش های طولانی مدت و کرم ها عملکرد بسیار خوبی دارند. این به این دلیل است که آنها مثبت هستند، بار کاتیونی این محصولات را به شدت به سطح پوست می چسباند و در برابر شستشو و سایش مقاومت می کند.
یک مثال عملی از جایی که امولسیفایرهای کاتیونی بسیار مفید بوده اند، جلوگیری از چسبیدن شن و ماسه به بدنه ای است که از نور خورشید محافظت شده است. به لطف ظرفیت ضد الکتریسیته ساکن.
مانند آنیونیک ها، کاتیونیک ها نیز به آنچه در فاز آب می گذرد حساس هستند و به جای فازی که مملو از مواد افزودنی است، با یک فاز خارجی نسبتاً آرام به بهترین شکل مقابله می کنند.
امولسیفایرهای کاتیونی به دلیل ظرفیت طبیعی خود برای چسبندگی پوست، بیشتر از سایر خانواده های شیمیایی می توانند باعث تحریک شوند، اما گفته می شود، در بسیاری از موارد فرمولاتور می تواند در این زمینه کار کند – فرمولاسیون با pH اسیدی توصیه می شود.
نسل جدید امولسیفایرهای کاتیونی تمایل دارند دنباله(های) آبگریز دراز را ترجیح دهند، زیرا این امولسیون ها باعث کاهش چگالی بار گروه سر و در نتیجه به حداقل رساندن پتانسیل تحریک می شوند. این، البته، باید با ظرفیت مواد تشکیل دهنده برای تشکیل و نگهداری امولسیون متعادل شود.
امولسیفایرهای غیر یونی به دلیل انعطاف پذیری و پتانسیل کم برای برهمکنش شیمیایی، اولین انتخاب امولسیفایر برای اکثر کاربردها هستند. امولسیفایرهای غیر یونی آنهایی هستند که عاری از هرگونه بار الکتریکی خارجی ناشی از یونهای آزاد هستند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:
اینها به عنوان Tweens شناخته می شوند، نام تجاری رایج برای امولسیفایرها.
این اغلب یک ترکیب امولسیفایر غیر یونی است که ابتدا در هنگام ایجاد کرم هایی با سطوح فعالیت بالا یا موادی که به سختی تثبیت می شوند مانند:
AHA ها
مزیت کلیدی امولسیفایر غیریونی تحمل نمک قوی آن است.
همانطور که در ابتدا ذکر شد، یک امولسیون ترکیبی از دو فاز غیرقابل اختلاط است که به وسیله چیزی که به نظر خیلی ها جادویی به نظر می رسد و احساس می کند با هم نگه داشته شده اند! چیزی که واقعاً در حال وقوع است، بازآرایی فیزیکی اجزاست، همه تلاش می‌کنند خود را به موقعیتی برسانند که به این معنی است که کمترین مقدار ممکن انرژی را اعمال می‌کنند – آن قطرات فاز پراکنده تنبل هستند!
فازهای پراکنده و پیوسته تحت تأثیر همه چیزهایی هستند که وارد فرمول می شوند و برخی چیزها بیشتر از بقیه مخرب هستند.
کشش سطحی بین روغن و آب آنقدر زیاد است که با هم مخلوط نمی شوند مگر اینکه یک سورفکتانت (امولسیفایر در این شرایط) اضافه کنید. ما این را می‌دانیم و در مورد انواع مختلف امولسیفایرهایی که می‌توانیم اضافه کنیم بحث کرده‌ایم، اما آیا می‌دانیم که سایر مواد با کشش سطحی محصول چه می‌کنند؟
نگهدارنده ها و حلال ها می توانند به طور چشمگیری کشش سطحی بین قطرات روغن و آب را تغییر دهند. همانطور که در امولسیفایر ما می بینیم، برای تسهیل توسعه امولسیون، مقداری کاهش کشش سطحی لازم است، اما در موارد دیگر، تغییرات فاجعه بار هستند و می توانند منجر به ویسکوزیته و فروپاشی امولسیون شوند.
گلیسیرین، پروپیلن گلیکول و اتانول افزودنی های رایج در محصولات آرایشی هستند و همگی می توانند بر کشش سطحی تأثیر بگذارند. همه این ترکیبات قطبیت فاز آب را کاهش می دهند و تأثیر آن کاهش بسته به مقدار افزودنی موجود تغییر می کند، اگرچه رابطه بین دوز و اثر کاملاً خطی نیست.
ما اغلب در مورد نمک و شوری در فرمولاسیون صحبت می کنیم، اما چیزی که واقعاً در مورد آن صحبت می کنیم، قدرت یونی فاز پیوسته است.
مبادله آب غیر معدنی با آب دریا ممکن است باعث مشکلات فرمولی شود، ما کمتر بپذیریم که مواد فعالی که به دقت در فاز آبی خود اندازه گیری می کنیم همین کار را انجام می دهند. اسیدها، بازها یا نمک ها، یک فاز آبی غنی از یون، می تواند باعث خرابی پایداری محصول شود.
بار یونی در فاز آب می تواند به افزایش پیوند درون مولکولی کمک کند و همچنین می تواند به تشکیل یک لایه دوگانه الکتریکی در اطراف فاز پراکنده کمک کند، که ثبات را افزایش می دهد، اما همه چیز می تواند بیش از حد پیش رود، به خصوص در موارد:
نمک های دو ظرفیتی مانند روی
اسیدهای قوی و عوامل اکسید کننده مانند اسید گلیکولیک و پراکسید
امولسیفایرهای طبیعی، همانطور که از نامشان مشخص است، منبع طبیعی هستند. از زمان معرفی آنها به صنعت آرایشی و بهداشتی، آنها با استقبال چشمگیری مواجه شده اند.
امولسیفایرهای طبیعی در لوازم آرایشی بیشتر مستعد حملات میکروبی هستند و فرمولاسیون آن نیاز به افزودن ماده نگهدارنده دارد.
آنها به عنوان امولسیفایرها خیلی مؤثر نیستند که نیاز به افزودن آنها در مقادیر زیاد دارد. اگرچه فرمولاسیون حاوی امولسیفایر طبیعی دارای مزیت بیشتری نسبت به سایرین است، اما می تواند عواقب جدی بر روی پوست کاربر نهایی داشته باشد.
امولسیفایرهای طبیعی در لوازم آرایشی که به طور طبیعی منشأ می شوند، می توانند آلرژن های بالقوه را برای برخی افراد ثابت کنند.
لانولین – چربی پشم بدون آب گوسفند یک امولسیفایر طبیعی است که به عنوان پیوند بین آب و روغن عمل می کند. به کرم های مراقبت از پوست اضافه می شود.
لانولین و خواص بی نظیر آن برای پوست و مو
لسیتین یک امولسیفایر طبیعی است که می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر امولسیفایرها استفاده شود. آنها معمولاً بر اساس مواد شیمیایی به نام فسفولیپیدها هستند و می توانند هر دو مشتق شده از گیاه و حیوان باشند.
بسته به مقدار لسیتین اضافه شده، فرمولاتور می تواند قوام مورد نظر را در لوسیون به دست آورد.
به دلیل خاصیت نرم کنندگی/مرطوب کنندگی آن بیشتر در فرمولاسیون های مراقبت از پوست استفاده می شود.
برای کاربردهای مراقبت از مو، علاوه بر لسیتین، پکتین و گلیسیرین نیز استفاده می شود.
موم زنبور، یکی دیگر از امولسیفایرهای طبیعی، در بالم لب، رژ لب، پماد و غیره کاربرد خوبی پیدا می کند.
اگر از امولسیفایر برای نگه داشتن روغن و آب در کنار هم استفاده نمی کنید، از چه چیزی استفاده می کنید؟
مقدار کمی روغن را می توان با استفاده از غلیظ کننده ها/ تثبیت کننده ها مانند کربومر و حتی صمغ های زانتان و اسکلروتیوم در حالت تعلیق نگه داشت. اینها امولسیون کننده نیستند و همچنین امولسیون تشکیل نمی دهند، بیشتر یک سوسپانسیون هستند، اما اگر فاز روغن سبک باشد و به اندازه کافی پراکنده شود، این محصولات می توانند از طریق مانع فضایی پایدار شوند – قطرات روغن گیر می کنند، گویی در تور ماهیگیری!
برای دریافت اطلاعات بیشتر با کارشناسان شرکت آرکا شیمی گستر سپیدار وارد کننده مواد اولیه دارویی آرایشی و بهداشتی در ارتباط باشید.
منابع
Cox, S., Sandall, A., Smith, L., Rossi, M., & Whelan, K. (2021). Food additive emulsifiers: a review of their role in foods, legislation and classifications, presence in food supply, dietary exposure, and safety assessment. Nutrition Reviews, 79(6), 726-41
Hasenhuettl, G. L., & Hartel, R. W. (Eds.). (2008). Food emulsifiers and their applications (Vol. 19). New York: Springer.
Zeisel, S. H. (1981). Dietary choline: biochemistry, physiology, and pharmacology. Annual review of nutrition (USA).
EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to Food (ANS), Mortensen, A., Aguilar, F., Crebelli, R., Di Domenico, A., Dusemund, B., … & Woutersen, R. A. (2017). Re‐evaluation of E440i and E440ii as food additives. EFSA Journal, 15(7), e04866.
Food Standard Agency. (2022). Approved additives and E numbers.
EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to Food (ANS), Mortensen, A., Aguilar, F., Crebelli, R., Di Domenico, A., Frutos, M. J., … & Dusemund, B. (2017). Re‐evaluation of E 322 as a food additive. EFSA Journal, 15(4), e04742.
